Tης Oλγας Σελλα
Μπέρναν Μακίνεϊ, από την Καλιφόρνια, κατέβαλε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσόν των 50 χιλιάδων δολαρίων για να αποκτήσει πέντε πανομοιότυπα αντίγραφα του αγαπημένου της πιτ μπουλ, του Μπούγκερ», έγραφαν οι χθεσινές εφημερίδες.
Σε άλλες σελίδες, φιλοξενούνταν άλλη είδηση: η εγκύκλιος του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης ότι είναι παράνομοι όσοι έχουν πάνω από δύο κατοικίδια. Δύο υπερβολές με την ίδια αφορμή: τα κατοικίδια ζώα στις πόλεις. Τα οποία υποκαθιστούν τη συντροφιά και την παρέα των μοναχικών ή των μόνων ανθρώπων στις μεγαλουπόλεις, εξοικειώνουν τα παιδιά με πλευρές της φύσης, ενισχύουν την κοινωνική συμπεριφορά όλων μας. Οχι ότι δεν υπάρχουν και αρνητικά πρόσημα στον «εξαστισμό» των τετραπόδων που ζουν μαζί μας στις μεγαλουπόλεις, που οφείλονται κυρίως στις ανθρώπινες ξεροκεφαλιές, αλλά ας τα προσπεράσουμε και ας σταθούμε στις θετικές πλευρές αυτής της συνύπαρξης -και είναι πολλές.
Αλλες τόσες, πολλές, είναι οι υπερβολές των γατο- ή «σκυλομαμάδων» και «μπαμπάδων», όπως αυτή της κυρίας από την Καλιφόρνια, που θεώρησε, ξεπερνώντας κάθε όριο εγωτισμού και επίδειξης, ότι ο σκύλος της είναι αναντικατάστατος. Γι’ αυτό τον κλωνοποίησε, πουλώντας μάλιστα το σπίτι της, για να αντεπεξέλθει στο νέο αυτό επίτευγμα της επιστήμης.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν άνθρωποι που διαθέτουν τον εαυτό τους, το χρόνο τους, τα χρήματά τους, την υπομονή τους για να σώσουν ένα αδέσποτο σκυλί, να του προσφέρουν μια «οικογένεια» και λίγη φροντίδα. Που έχουν επιλέξει αυτόν τον τρόπο προσφοράς. «Οχι», λέει η εγκύκλιος του υφυπουργού Ανάπτυξης κ. Κιλτίδη. «Δεν επιτρέπεται στους πολίτες να διαθέτουν πάνω από δύο κατοικίδια». Υπάρχει νόμος που βάζει όριο κατοικιδίων σε όσους ζουν σε πολυκατοικίες, ο 3170/2003. Μέχρι δύο, λέει ο νόμος, και σωστά, γιατί οι αθηναϊκές πολυκατοικίες είναι μη φιλικές για τους ανθρώπους, πόσο μάλλον για τα ζώα.
Αλλά αν γεννήσει η γάτα ή ο σκύλος του, πέντε κουτάβια; Θα είναι παράνομος, ακόμα κι αν ζει σε μονοκατοικία; Και αν ταΐζει απλώς κάποια αδέσποτα της περιοχής, μη αντέχοντας να τα εγκαταλείψει στην τύχη τους, είναι πάλι παράνομος; Ή αν περιμαζέψει κάποιο από τα πολλά που εγκαταλείπονται;Περίεργα πράγματα όλα αυτά. Είναι και η συμπεριφορά μας προς τα ζώα δείγμα αγωγής και παιδείας. Στο οποίο επίσης υπολειπόμαστε. Δεν υπαινίσσομαι ότι θα είχαμε περάσει σε άλλο επίπεδο αν κλωνοποιούσαμε τα ζώα μας για να διαιωνιστεί το είδος τους! Αλλά από τη μία υπερβολή πρέπει να πάμε οπωσδήποτε στην άλλη; Στη λογιστική «χρήση» κατοικιδίων; Δηλαδή θα είναι παράνομος ένας φίλος μου που ζει σε μεγάλο αγρόκτημα στο Καπανδρίτι, έχει τέσσερα σκυλιά και περιποιείται όσα μπορεί; Ημαρτον...
Σε άλλες σελίδες, φιλοξενούνταν άλλη είδηση: η εγκύκλιος του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης ότι είναι παράνομοι όσοι έχουν πάνω από δύο κατοικίδια. Δύο υπερβολές με την ίδια αφορμή: τα κατοικίδια ζώα στις πόλεις. Τα οποία υποκαθιστούν τη συντροφιά και την παρέα των μοναχικών ή των μόνων ανθρώπων στις μεγαλουπόλεις, εξοικειώνουν τα παιδιά με πλευρές της φύσης, ενισχύουν την κοινωνική συμπεριφορά όλων μας. Οχι ότι δεν υπάρχουν και αρνητικά πρόσημα στον «εξαστισμό» των τετραπόδων που ζουν μαζί μας στις μεγαλουπόλεις, που οφείλονται κυρίως στις ανθρώπινες ξεροκεφαλιές, αλλά ας τα προσπεράσουμε και ας σταθούμε στις θετικές πλευρές αυτής της συνύπαρξης -και είναι πολλές.
Αλλες τόσες, πολλές, είναι οι υπερβολές των γατο- ή «σκυλομαμάδων» και «μπαμπάδων», όπως αυτή της κυρίας από την Καλιφόρνια, που θεώρησε, ξεπερνώντας κάθε όριο εγωτισμού και επίδειξης, ότι ο σκύλος της είναι αναντικατάστατος. Γι’ αυτό τον κλωνοποίησε, πουλώντας μάλιστα το σπίτι της, για να αντεπεξέλθει στο νέο αυτό επίτευγμα της επιστήμης.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν άνθρωποι που διαθέτουν τον εαυτό τους, το χρόνο τους, τα χρήματά τους, την υπομονή τους για να σώσουν ένα αδέσποτο σκυλί, να του προσφέρουν μια «οικογένεια» και λίγη φροντίδα. Που έχουν επιλέξει αυτόν τον τρόπο προσφοράς. «Οχι», λέει η εγκύκλιος του υφυπουργού Ανάπτυξης κ. Κιλτίδη. «Δεν επιτρέπεται στους πολίτες να διαθέτουν πάνω από δύο κατοικίδια». Υπάρχει νόμος που βάζει όριο κατοικιδίων σε όσους ζουν σε πολυκατοικίες, ο 3170/2003. Μέχρι δύο, λέει ο νόμος, και σωστά, γιατί οι αθηναϊκές πολυκατοικίες είναι μη φιλικές για τους ανθρώπους, πόσο μάλλον για τα ζώα.
Αλλά αν γεννήσει η γάτα ή ο σκύλος του, πέντε κουτάβια; Θα είναι παράνομος, ακόμα κι αν ζει σε μονοκατοικία; Και αν ταΐζει απλώς κάποια αδέσποτα της περιοχής, μη αντέχοντας να τα εγκαταλείψει στην τύχη τους, είναι πάλι παράνομος; Ή αν περιμαζέψει κάποιο από τα πολλά που εγκαταλείπονται;Περίεργα πράγματα όλα αυτά. Είναι και η συμπεριφορά μας προς τα ζώα δείγμα αγωγής και παιδείας. Στο οποίο επίσης υπολειπόμαστε. Δεν υπαινίσσομαι ότι θα είχαμε περάσει σε άλλο επίπεδο αν κλωνοποιούσαμε τα ζώα μας για να διαιωνιστεί το είδος τους! Αλλά από τη μία υπερβολή πρέπει να πάμε οπωσδήποτε στην άλλη; Στη λογιστική «χρήση» κατοικιδίων; Δηλαδή θα είναι παράνομος ένας φίλος μου που ζει σε μεγάλο αγρόκτημα στο Καπανδρίτι, έχει τέσσερα σκυλιά και περιποιείται όσα μπορεί; Ημαρτον...
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 07-08-08
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου