Απάντηση στον Δήμαρχο Ηρακλειδών στη Κω για τα κρεμασμένα σκυλιά

Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε!

Δεν φτάνει μόνο να καταδικάζουμε, αλλά και να πράττουμε και τα ανάλογα. Τα λόγια συμπάθειας είναι εύκολα, οι πράξεις δύσκολες. Η δυσφήμιση θα σταματήσει μόνο όταν ανεβρεθούν οι ένοχοι και τιμωρηθούν. Μπροστά στην παγκόσμια κατακραυγή αναγκάστηκαν οι αρχές να προβούν σε δηλώσεις, Αν το θέμα δεν είχε πάρει διαστάσεις θα τηρείτο σιγή ιχθύος. Τους δράστες τους γνωρίζουν πολλοί, αλλά όλοι σιωπούν και αδιαφορούν. Στη χώρα μας υπάρχει η άποψη, ότι να καταγγείλεις κάποιον ακόμα για ένα έγκλημα είναι σπιουνιά! Όπως πάντα είμαστε σε όλα υπερβολικοί και υπερβολικά αδιάφοροι όταν το κακό συμβαίνει στην αυλή του γείτονα. Ποτέ δεν σκεφτόμαστε ότι γρήγορα το κακό θα έρθει και στην δικιά μας αυλή. Μόνο που τότε θα είναι αργά. Γιατί δεν θα υπάρχει γείτονας να φωνάξει μαζί μας για να σωθούμε.
Για ποια ζώα τοποθετήθηκε τροφή και νερό μετά τις πυρκαγιές, κύριε Δήμαρχε; Για τα άγρια ζώα βέβαια, την Άγρια Πανίδα. Όλα αυτά τα χρόνια γιατί δεν σκέφτηκαν ποτέ ο Δήμαρχος και το Δημοτικό συμβούλιο να τοποθετήσουν τροφή και νερό για τα αδέσποτα στις πόλεις; Δεν γεννήθηκαν αδέσποτα. Έγιναν από τον άνθρωπο. Ο κύκλος ζωής αποκαταστάθηκε στην Άγρια Πανίδα, κύριε Δήμαρχε. Στις πόλεις τα αδέσποτα συνεχίσουν να πεθαίνουν από φόλες και άλλες βίαιες πράξεις από ανθρώπινο χέρι και νοσηρό νου. Όταν θα εντοπίστε έναν ιδιώτη που εγκαταλείπει το σκύλο του στο κέντρο της πόλης, όταν θα επιβάλετε πρόστιμο σε έναν κυνηγό που πετάει το σκύλο του, γιατί δεν κυνηγάει πια, όταν θα φέρετε στη δικαιοσύνη έναν βοσκό που παρατάει το κουτάβια του τσοπανόσκυλου του στο βουνό γιατί του είναι βάρος και η στείρωση είναι άγνωστη λέξη και ανεπιθύμητη , όταν τιμωρείστε έστω έναν από αυτούς όπως ορίζει ο Νόμος 3170/2003, μόνο τότε θα είστε άξιος συγχαρητηρίων γιατί εφαρμόζετε τους Νόμους της Πολιτείας. Δεν είναι δύσκολο να τους εντοπίσετε. Ποιος είχε σκύλο και δεν τον έχει πια; Γιατί δεν εφαρμόζεται επιτέλους ο Νόμος 3170/2003 που ορίζει την τοποθέτηση ηλεκτρονική σήμανσης (microchip) στα ζώα; Το σκεπτικό του Νομοθέτη ήταν η δυνατότητα εντόπισης των ιδιοκτητών που εγκαταλείπουν τα ζώα τους. Ας γίνει λοιπόν το πρώτο βήμα στην Κω. Τότε θα λάβετε τα εύσχημα από όλους μας.
Ο φιλοζωικός σύλλογος στην Κω έχει κατά το παρελθόν υποβάλει άπειρες μηνύσεις για κακοποιήσεις ζώων. Όλες κατέληξαν στο αρχείο. Δυστυχώς και αυτή η υπόθεση θα έχει την ίδια κατάληξη. Σήμερα είναι ένα ζώο που βάναυσα κακοποιήθηκε, αύριο μπορεί να είναι ένα παιδί ή ένας συμπολίτης μας. Ο νοσηρός και διεστραμμένος νους, ο κακοήθης άνθρωπος δεν σταματάει μόνο στη κακοποίηση των ζώων. Είστε υποχρεωμένος να προστατεύσετε το κοινωνικό σύνολο. Για αυτό σας διορίσαμε στη θέση αυτή.
Πανελλήνια Φιλοζωική Ένωση «Ο ΑΡΓΟΣ»

Απάντηση Δημάρχου Ηρακλειδών στην Κω για τα κρεμασμένα σκυλιά

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Αντιμάχεια 12/3/2008 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ/ ΔΗΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΔΩN ΝΗΣΟΥ ΚΩ ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Με αφορμή το αποτρόπαιο γεγονός του απαγχονισμού των αδέσποτων σκυλιών που έλαβε χώρα στην Καρδάμαινα, θέλω να σας δηλώσω ότι: Τόσο εγώ ως Δήμαρχος Ηρακλειδών όσο και ολόκληρο το Δημοτικό Συμβούλιο, καταδικάζουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την αποτρόπαια και βάρβαρη πράξη του απαγχονισμού των εννέα αδέσποτων σκυλιών. Θέλω να διαβεβαιώσω τους πάντες ότι η βάρβαρη αυτή ενέργεια που έκανε το γύρο του κόσμου μέσα από τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο, δυσφημίζοντας τον τόπο, ουδεμία σχέση έχει και δεν αντανακλά τα φιλόζωα αισθήματα των κατοίκων του Δήμου μας, αλλά αποτελεί μεμονωμένη ενέργεια, μάλλον κάποιου παράφρονα. Σας πληροφορώ επίσης ότι έχουν επιληφθεί του θέματος οι αρμόδιες δικαστικές και αστυνομικές αρχές για τη σύλληψη και παραδειγματική τιμωρία του δράστη. Παράλληλα ο Δήμος, σε συνεργασία με φιλοζωικές εταιρείες του νησιού, εντείνει τις προσπάθειές του προκειμένου να προστατεύονται με τον καλύτερο τρόπο τα αδέσποτα ζώα, προς αποφυγή παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον. Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε κάποιες ενέργειες οι οποίες φανερώνουν την ευαισθησία των κατοίκων της περιοχής μας για τα ζώα όπως: «Μετά την τελευταία μεγάλη πυρκαγιά τις 16ης Ιουλίου 2007 στην ευρύτερη περιοχή της Καρδάμαινας και τις καταστροφικές συνέπειες τις στο περιβάλλον, ομάδες ανθρώπων, συνδημοτών μας, ανέλαβαν την πρωτοβουλία και τοποθέτησαν σε διάφορα σημεία της καμένης περιοχής, τροφή και νερό για την επιβίωση των ζώων». Αυτό δεν έγινε μία φορά αλλά συνεχίστηκε για αρκετό χρονικό διάστημα μέχρι που αποκαταστάθηκε το περιβάλλον και ο κύκλος ζωής συνεχίστηκε κανονικά. Εκφράζω για άλλη μια φορά τη λύπη και αγανάκτησή μου για το περιστατικό αυτό και σας προτρέπω να έρθετε να γνωρίσετε τον όμορφο τόπο μας και να συναναστραφείτε με τους φιλήσυχους, φιλόξενους και ευγενικούς κατοίκους του Δήμου μας και ολόκληρου του νησιού της Κω. Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΔΩΝ ΣΤΕΡΓΟΣ Γ. ΜΠΙΛΛΗΣ

Η απανθρωπιά του "Ανθρώπου"

Η κόλαση στο μεγαλείο της. Μόνο το ανθρώπινο είδος προβαίνει σε τέτοιες πράξεις για να ευχαριστήσει το αρρωστημένο Εγώ του.
Τι σχόλια μπορεί να κάνει κανείς; Μόνο σιωπηλός και σκεφτικός μπορεί να σταθεί ο καθένας από εμάς μπροστά σε αυτές τις σκηνές.
Μόνο όταν μάθουμε να λειτουργούμε ως σύνολο, όταν παραμερίζουμε τα μικροσυμφέροντα μας και απαιτήσουμε από τους κυβερνώντες την ανεύρεση των εγκληματιών και την απόδοση της δικαιοσύνης θα μπορέσουμε να ελπίζουμε ότι στο μέλλον τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις δεν θα επαναληφθούν σε τέτοια συχνότητα. Γιατί εγκληματίες θα υπάρχουν πάντα. Δεν μπορούμε να τους σταματήσουμε. Μπορούμε όμως να περιορίσουμε τις εγκληματικές πράξεις. Σήμερα καίγεται ο κήπος του γείτονα, αύριο ο δικός μας. Μωρός είναι αυτός που πιστεύει ότι ο δικός του κήπος θα γλυτώσει και δεν συμμετέχει σε διαμαρτυρίες.

http://uk.youtube.com/watch?v=IXgwhKw55dI

Lucky-ο ταξιδίωτης σκύλος

Έρχεται να δοκιμάσει τις δημοτικές συνήθειες και πρακτικές, να αναταράξει τις διαδημοτικές σχέσεις και να αμφισβητήσει το νέο σκυλονόμο.
Τι κάνει ένας σκύλος όταν βαριέται αφόρητα στα λημέρια του; Όταν έχει γνωρίσει όλες τις σκυλίτσες και τους άλλους ανταγωνιστές του σκύλους; Αποφασίζει ένα ωραίο πρωί να επισκεφτεί μια άλλη περιοχή για να διευρύνει τον κύκλο των γνωριμιών του. Έτσι σκέφτηκε και ο Lucky, ένας γλυκύτατος κανελί σκυλάκος από τον Πειραιά. Στην αρχή ξεκίνησε σαν παιχνίδι, μετά του έγινε καθημερινή συνήθεια και ανάγκη.
Κάθε πρωί ο Lucky, που οι φίλοι του τον αποκαλούν πλέον Ταξιδιώτη, επιβιβάζεται στο τρένο στο σταθμό του Πειραιά και, ανάλογα με το χρόνο που διαθέτει και την όρεξη που έχει τη συγκεκριμένη μέρα, άλλοτε αποβιβάζεται στον τερματικό σταθμό της Κηφισιάς και άλλοτε σε ενδιάμεσους σταθμούς. Ανάλογα πάντοτε με το που θέλει να πιει τον καφέ του ή να μασουλήσει το κόκκαλό του! Μία βόλτα στα πράσινα προάστια ή ένας γύρος στα αρχαία μνημεία της πόλης είναι ό,τι πρέπει.
Κάπως έτσι σκέφτηκε ο Lucky στις 2 Δεκεμβρίου, μπήκε στο τραίνο και κατέβηκε στην Ομόνοια, ανηφορίζοντας την Πατησίων για να κάνει μία επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Δυστυχώς για τον Lucky η συγκεκριμένη μέρα στάθηκε άτυχη. Για να διασχίσει την περιοχή έπρεπε να γνωρίζει και το σύνθημα! « Γαβ, Γαβ, πες το σύνθημα αμέσως. Κανείς ξένος τετράποδος δε διασχίζει την περιοχή μας χωρίς σύνθημα ή να πληρώσει διόδια!», του είπαν η κούκλα Ρόζα και στρουμπουλή Λίζα στην Ομόνοια. «Μα κορίτσια ήρθα για σας! Ούτε το σύνθημα γνωρίζω ούτε το πορτοφόλι μου έχω μαζί! Αυτό δα έλειπε! Είμαι ο περίφημος Lucky, ο Ταξιδιώτης. Εδώ οι άνθρωποι δε μου ζητούν να δείξω εισιτήριο στο τραίνο!». Κουβέντα στη κουβέντα καταφθάνει ο Rocky με τον Μπούμπη. «Σιγά, μη σε αφήσουμε να περάσεις!» Ασθμαίνοντας και με μεγάλη τέχνη και ταχύτητα κατάφερε τελικά να ξεγελάσει τους δύο τετράποδους ελεγκτές. Το πρόστιμο ήταν ευτυχώς μικρό, μία γερή δαγκωματιά στο αυτί. Μα τι είναι λίγο αίμα για τους ταξιδευτές και εξερευνητές;
Έτσι βρήκαμε τον Lucky εκείνο το μεσημέρι στο Μουσείο. Από το τηλέφωνο που κρεμόταν στο λουρί του μάθαμε για τη συνήθεια και την αγάπη του για τις περιηγήσεις. Τώρα έπρεπε να πείσουμε τη συγκεκριμένη υπηρεσία του Δήμου που φροντίζει τους αδέσποτους τετράποδους δημότες να έρθει να τον παραλάβει για να του δώσει τις πρώτες βοήθειες. Όσο δύσκολο είναι να βρεις το ΕΚΑΒ να έρθει σε επείγον περιστατικό, άλλο τόσο δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο, είναι να πείσεις κάποιους να παραλάβουν ένα τραυματισμένο ζώο από άλλη περιοχή. Γιατί κάναμε το σφάλμα να είμαστε ειλικρινείς. Η ιστορία με το τραίνο μας εντυπωσίασε πολύ. Μας θύμισε πριν από αρκετά χρόνια τον αδικοχαμένο Einstein, τον άλλο κανελί μεγαλόσωμο σκύλο από τα Εξάρχεια, που έπαιρνε το τραίνο από το σταθμό της Βικτώριας και κατέβαινε στο Μοναστηράκι. Σκεφτήκαμε, αφού στο Δήμο είναι τόσο φιλόζωοι για να έχουν πρόγραμμα προστασίας αδέσποτων, αφού κάνουν τόσα πολλά για τα δύστυχα ζώα και αφού οι υπάλληλοι έχουν περάσει από «ειδικό ταχύρυθμο πρόγραμμα εκπαίδευσης» για να μάθουν να αγαπούν τα ζώα, να μην τα φοβούνται και να γνωρίζουν πώς να τα προσεγγίζουν, θα ενθουσιάζονταν και αυτοί με την ιστορία και θα έσπευδαν αμέσως να γνωρίσουν από κοντά τον Ταξιδιώτη σκύλο, που προτιμά την ωραία πόλη της Δημάρχου που αυτές στις μέρες ντύνεται Χριστουγεννιάτικα, από τη δικιά του. Αλλά δυστυχώς για άλλη μια φορά ξεγελαστήκαμε. Πέσαμε επάνω σε μία παγερή αδιαφορία και επίμονη άρνηση να παραλάβουν το σκύλο που αιμορραγούσε. «Σκυλί από άλλη περιοχή δεν παραλαμβάνουμε! Να έρθουν από τον Πειραιά να το παραλάβουν».
«Μα, το σκυλί είναι κάθε μέρα στην Αθήνα. Εξ άλλου το άτομο που μιλήσαμε στον Πειραιά είναι σε επείγον περιστατικό και δεν μπορεί να έρθει σήμερα.» Ανένδοτοι να έρθουν να παραλάβουν έναν τραυματισμένο σκύλο που αιμορραγούσε.
Ούτε το γεγονός ότι θα τον αφήναμε με αιμορραγία στο δρόμο τους συγκινούσε.
«Προφανώς θέλει να μεταφέρει τα εκλογικά του δικαιώματα στην Αθήνα για να ψηφίζει εδώ, που τα αδέσποτα έχουν τόσες παροχές!», ήταν η τελευταία μας απόπειρα να τους πείσουμε. Και ως εκ θαύματος αποφάσισαν κάποιοι υπάλληλοι να στείλουν αμέσως το αυτοκίνητο να τον παραλάβει. Ο τελευταίος διάλογος με την προοπτική της μεταδημότευσης είναι φανταστικός. Δε θέλουμε να αναφερθούμε στους πραγματικούς διαλόγους και τις έμμεσες ευγενικές απειλές προκειμένου να έρθει το αυτοκίνητο του Δήμου για να παραλάβει τον τραυματισμένο σκύλο. Ίσως αν πράγματι ψήφιζε, οι εκπρόσωποι του Δήμου να μην είχαν αντίρρηση να τον περιθάλψουν! Πάντως εμείς θα παρακολουθήσουμε από κοντά την πορεία υγείας του και την ημέρα εξιτηρίου.
Μάλλον θα εισηγηθούμε να πάρει και κάρτα ελευθέρας απεριορίστων διαδρομών με το τραίνο και τα άλλα μέσα μαζικής κυκλοφορίας. Γιατί τώρα με τη γνωστοποίηση της περιπέτειάς του, ίσως κάποιοι άλλοι υδροκέφαλοι δημόσιοι υπάλληλοι να του ρίξουν πρόστιμο με όλες τις προσαυξήσεις, γιατί ταξιδεύει χωρίς να κόβει εισιτήριο!

Αρετή Παπασταύρου

Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΓΑΒ

Ο ηλικιωμένος σκύλος

Όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζουμε. Τι είναι γήρας; Το γήρας δεν είναι ασθένεια. Είναι μία φυσική, βιολογική διαδικασία που αρχίζει με τη γέννηση κάθε ζώου. Με το πέρασμα του χρόνου και τον ερχομό του γήρατος της τρίτης ηλικίας οι ικανότητες της όρασης, της ακοής, της όσφρησης και της κινητικότητας του σκύλου μας μειώνονται.

Το γήρας επιφέρει φυσικές και ψυχικές αλλαγές στη ζωή του. Στηρίζεται μεταξύ των άλλων σε μία αργή διαίρεση των κυττάρων, με αποτέλεσμα οι ιστοί να μην έχουν τη δυνατότητα να επανορθώσουν τις βλάβες και να ανανεωθούν με ικανοποιητικό και γρήγορο ρυθμό. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι οι ελεύθερες ρίζες. Μαζί με την τροφή, το οξυγόνο θέτει σε λειτουργία τη διαδικασία της καύσης στον οργανισμό. Μέσω της καύσης απελευθερώνεται ενέργεια και έτσι προκύπτουν οι ελεύθερες ρίζες, οι οποίες επιφέρουν βλάβες στο DNA των κυττάρων. Οι ελεύθερες ρίζες είναι η αιτία της διαδικασίας της γήρανσης. Επίσης, ευθύνονται και για αρκετές ασθένειες όπως π.χ. ο καρκίνος. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που οδηγεί σε ασθένειες είναι οι τοξίνες που με τα χρόνια συσσωρεύονται στους ιστούς του οργανισμού. Με την πάροδο των χρόνων, η καλή αιμάτωση των οργάνων και κυρίως του εγκεφάλου ελαττώνεται επιφέροντας διάφορες βλάβες, μερικές φορές μη αναστρέψιμες. Με άλλα λόγια, όλα στον οργανισμό αρχίζουν να υπολειτουργούν.
Σημάδια γήρατος
1. Αλλαγές στο τρίχωμα.Όπως και οι άνθρωποι, έτσι και πολλά από τα σκυλιά μας γκριζάρουν. Η μουσούδα τους γίνεται σιγά-σιγά άσπρη, όπως και η περιοχή γύρω από τα μάτια τους, κυρίως στα μαύρα ζώα. Με το πέρασμα των χρόνων έχουμε πια ένα σκύλο με γκρίζο ή άσπρο κεφάλι όπως άλλωστε και εμείς γερνώντας μαζί του αποκτούμε ψαρά μαλλιά.
2. Απώλεια όρασης.Η όρασή τους συχνά ελαττώνεται σταδιακά δίχως εμείς να το αντιληφθούμε, όπως συμβαίνει και με τη δική μας. Η απώλεια αυτή δεν αποτελεί εμπόδιο στις καθημερινές του δραστηριότητες, γιατί ο σκύλος λειτουργεί με τα άλλα αισθητήρια όργανά του, στα οποία βασίζεται πλέον ακόμα περισσότερο. Χαίρεται πάντα να βγαίνει βόλτα, μόνο που τώρα θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί και να τον έχουμε πάντα υπό την άμεση επίβλεψή μας. Πρέπει να τον πηγαίνουμε βόλτα σε γνώριμα μέρη, να φροντίζουμε να μην απομακρύνεται πολύ από κοντά μας, ώστε να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να τον φωνάξουμε κοντά μας και να τον δέσουμε. Ένας δυνατός θόρυβος, ένας καινούργιος ήχος, η ξαφνική εμφάνιση ενός άγνωστου ανθρώπου ή σκύλου μπορεί να τον τρομάξουν και να του επιφέρουν πανικό, ώστε να δραπετεύσει με απρόσμενα αποτελέσματα ή ακόμα και να επιτεθεί από φόβο.
Μικρή συμβουλή. Στο σπίτι φροντίζουμε να αποφεύγουμε τις μεγάλες αλλαγές στην τοποθέτηση των επίπλων. Φροντίζουμε η πόρτα να είναι πάντα καλά κλεισμένη. Στο μπαλκόνι βάζουμε πλέγμα στα κάγκελα. Το ίδιο και στον κήπο.
3. Απώλεια ακοής.Η ακοή ενός σκύλου σε προχωρημένη ηλικία μπορεί να αδυνατίσει ή το ζώο να τη χάσει τελείως, όπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε, αν ο μέχρι σήμερα πάντα υπάκουος σκύλος μας δεν αντιδρά πλέον καθόλου στα παραγγέλματά μας. Αν πράγματι η ακοή του σκύλου μας έχει αδυνατίσει, μπορούμε επίσης να το διαπιστώσουμε δοκιμάζοντας να τον φωνάξουμε για κάτι που τον ενδιαφέρει, όπως φαγητό ή παιχνίδι ή να του μιλήσουμε όταν αυτός κοιμάται ή όταν βρίσκεται σε άλλο χώρο. Η μη ανταπόκριση σημαίνει αλλαγές στην ακοή του. Η απώλεια ακοής δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο επικοινωνίας με το ζώο μας. Μετά από τόσα χρόνια συμβίωσης έχει μάθει να επικοινωνεί μαζί μας πέρα από τα λεκτικά παραγγέλματα και με τη γλώσσα του σώματος και των νευμάτων των χεριών μας.
Μικρή συμβουλή.Αν μέχρι τώρα δεν είχατε ποτέ νοηματική επικοινωνία με το ζώα σας, ξεκινήσετε αμέσως. Μην απελπίζεστε! Ακόμα και ο ηλικιωμένος σκύλος εκπαιδεύεται τάχιστα και άριστα.
4. Περιορισμένη κινητική ικανότητα.Με το πέρασμα των χρόνων παρατηρούμε, ότι ο σκύλος μας θέλει όλο και πιο πολύ να κοιμάται. Θέλει να περνάει όλο και πιο πολλές ώρες στο καλαθάκι του χωρίς να δείχνει τον απαιτούμενο ενθουσιασμό που μας είχε συνηθίσει όταν μας έβλε- πε να παίρνουμε το λουρί του και να πηγαίνουμε στην πόρτα. Πολλές φορές μας ρίχνει ένα βλέμμα σαν να μας λέει: «Άντε, πάλι βόλτα θα πάμε;!» και γυρίζει στο άλλο πλευρό και μας αγνοεί. Ίσως με αυτό τον τρόπο δηλώνει μία αυξημένη ανάγκη για ύπνο και ηρεμία, ίσως όμως να είναι και σημάδι, ότι τα κοκάλα του ηλικιωμένου φίλου μας πονάνε. Μια επίσκεψη στο γιατρό θα μας λύσει την απορία. Αν τελικά πάσχει από κάποιο μυοσκελετικό πρόβλημα ή κάποια πάθηση καρδιακή και αναπνευστική, τότε μην τον εξαναγκάζετε σε κοπιαστικές δραστηριότητες. Αφήστε τον να απολαύσει τον ύπνο του και την ηρεμία που χρειάζεται. Τα ηλικιωμένα ζώα έχουν συχνά προβλήματα με τις αρθρώσεις τους, ακριβώς όπως ο άνθρωπος. Το υπερβολικό βάρος επιβαρύνει τις αρθρώσεις και το μυοσκελετικό σύστημα με επακόλουθο να δυσκολεύει την κινητικότητά τους.
Μικρή συμβουλή.Περισσότερες και μικρότερες σε διάρκεια βόλτες είναι η καλύτερη λύση. Η φυσιοθεραπεία ή υδροθεραπεία - διαδεδομένες στη Β. Ευρώπη - θα φέρουν τα κατάλληλα αποτελέσματα και την ανακούφιση στο ζώο σας. Στην λλάδα υπάρχουν τα τελευταία χρόνια μερικοί κτηνίατροι που έχουν ειδικευτεί σε εναλλακτικές θεραπείες, ακόμα και στο βελονισμό. Ένας σημαντικός παράγοντας σε ηλικιωμένα ζώα με μυοσκελετικά προβλήματα είναι και η διατροφή. Τα γεύματά του πρέπει να είναι πλέον χαμηλά σε περιεκτικότητα δημητριακών. Ένα ηλικιωμένο ζώο θα πρέπει να λαμβάνει και συμπληρώματα διατροφής, όπως: βιταμίνες B, C, E, Glucosamine, Chondroitin, Omega 3 Η καθημερινή επαφή ενός ηλικιωμένου ζώου με ζώα νεότερης ηλικίας έχει ως αποτέλεσμα να κρατάει το ζώο σε εγρήγορση και να μη χάνει τη διάθεσή του για παιχνίδια και ζωή.
5. Υπέρβαρο ζώο, ένα μόνιμο, πονεμένο πρόβλημαΠόσες φορές δε λέμε: "Αχ, ο σκύλος μου δεν τρώει σχεδόν τίποτα! Του δίνω πολύ λίγο!" Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά, ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Τα υπέρβαρα σκυλιά τα κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Φυσικά ένας σημαντικός παράγοντας στην αύξηση του βάρους στα ηλικιωμένα ζώα είναι και ο μεταβολισμός. Το ίδιο όπως και στους ανθρώπους. Θα πρέπει λοιπόν μεταξύ των άλλων να λαμβάνουν ειδική τροφή με χαμηλή ενέργεια. Ο κτηνίατρός μας είναι ο καταλληλότερος να μας συμβουλεύσει για τη διατροφή του ηλικιωμένου σκύλου μας. Είναι ο σκύλος μας υπέρβαρος; Πρέπει οπωσδήποτε να μπει σε πρόγραμμα δίαιτας για να χάσει βάρος! Άλλος μαγικός τρόπος δεν υπάρχει! Διαφορετικά οι επιπτώσεις μπορεί να είναι τραγικές και μη αναστρέψιμες, όπως μεταξύ των άλλων διαβήτης, μυοσκελετικές βλάβες, κακή πέψη, καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα, κακή λειτουργία του ήπατος. Η δίαιτα δε θα ενοχλήσει σίγουρα τον υπέρβαρο σκύλο μας ούτε θα του φανεί τραγική. Μόνο στο δικό μας μυαλό και στη σκέψη φαντάζει έτσι. Όταν ο σκύλος μας αποκτήσει ξανά τον ιδανικό για τη φυλή του βάρος θα αποκτήσει καλύτερη ποιότητα ζωής και πολλά προβλήματα υγείας θα καλυτερεύουν. Η δυνατότητα να κινείται πάλι άνετα και γρήγορα θα τον κάνει ευτυχισμένο με διάθεση για ζωή και παιχνίδια. Ένας σκύλος με φυσιολογικό βάρος ζει καλύτερα και περισσότερα χρόνια.
Μικρή συμβουλή. Αντικαταστήστε ένα μέρος της τροφής του με ρύζι ανακατεμένο με λαχανικά και καρότα. Αν το ζώο σας είναι λαίμαργο και ζητάει ενδιάμεσα φαγητό, δώστε του τα 2/3 της προκαθορισμένης τροφής του ως κύριο γεύμα και κρατείστε το 1/3 για κάποια άλλη στιγμή της ημέρας που ζητιανεύει μεζέ. Μη σας παραπλανά το λυπημένο βλέμμα και κλαψούρισμά του όταν ζητάει επιπλέον φαγητό. Να θυμάστε: οι μεγαλύτερες και περιττές μερίδες κάνουν κακό στην υγεία του και επιφέρουν βλάβες.
6. Παραξενιές λόγω ευαισθητοποίησης.Πράγματα και καταστάσεις που ο σκύλος μας άλλοτε ανεχόταν γίνονται με την πάροδο των χρόνων ανυπόφορα τώρα για αυτόν και αρχίζουν να τον εκνευρίζουν. Σκυλιά που στα νιάτα τους λάτρευαν τα παιδιά και τα παιχνίδια τους αρχίζουν με την εμφάνιση της τρίτης ηλικίας να χάνουν την υπομονή μαζί τους. Ο θόρυβος, η ένταση, οι φωνές, τα έντονα παιχνίδια των παιδιών αρχίζουν να κουράζουν τον ηλικιωμένο σκύλο. Δεν παύει να τα αγαπάει, απλά αποζητά την ησυχία του.
Μικρή συμβουλή.Εξηγείστε στα παιδιά σας τις αλλαγές που συμβαίνουν στο ζώο. Μάθετέ τα να σέβονται τον ηλικιωμένο σκύλο σας και να τον αφήνουν στην ησυχία του, κυρίως όταν είναι ξαπλωμένος στο καλαθάκι του και απολαμβάνει τον ύπνο του. Προ πάντων όμως μην παραδώσετε το σκύλο σας σε ένα κυνοκομείο, επειδή απλά γέρασε, όπως δε θα βάζατε τους ηλικιωμένους γονείς σας σε ένα γηροκομείο. Τώρα εκείνος σας χρειάζεται περισσότερο και τώρα ήρθε η ώρα να του ανταποδώσετε την αγάπη και την πίστη, που τόσο απλόχερα σας χάριζε όλα αυτά τα χρόνια.
7. Αρτηριοσκλήρωση.Αρκετά ηλικιωμένα ζώα πάσχουν από αρτηριοσκλήρωση. Μία από τις βασικές αιτίες είναι η κακή αιμάτωση ή οι αποτιτανώσεις του εγκεφάλου από τη συσσώρευση φυσικών ή χημικών προϊόντων που επιδρούν στη διαδικασία του μεταβολισμού στον οργανισμό. Στις περισσότερες περιπτώσεις βοηθούν τα φάρμακα που λαμβάνουν και οι ηλικιωμένοι άνθρωποι, όπως τα Geriatrika, που βοηθούν εν μέρει στη ρύθμιση της οξυγόνωσης του εγκεφάλου και του οργανισμού.
8. Ξεροκεφαλιά λόγω γήρανσης.Τα ηλικιωμένα ζώα γίνονται μερικές φορές ξεροκέφαλα, πεισματάρικα, ανυπάκουα και °mξερόλες°n. Ακριβώς όπως και μερικοί ηλικιωμένοι. Αποκτούν ξαφνικά έναν παλιμπαιδισμό και κάνουν πράγματα που ποτέ δεν έκαναν ως κουτάβια ή ως νεαρά ζώα. Όσο αυτή η ξαφνική αλλαγή συμπεριφοράς και ιδιαιτερότητα που αναπτύσσει ο υπερήλικας σκύλος μας παραμένει σε όρια ασφαλείας δεν υπάρχει πρόβλημα ή λόγος ανησυχίας. Ότι δε θα ανεχόμαστε ποτέ από το νεαρό σκύλο μας ή ένα κουτάβι, ήρθε η στιγμή που πρέπει να παραβλέψουμε στο ηλικιωμένο ζώο μας…
Μικρή συμβουλή.Με πολλή αγάπη, υπομονή και αρκετή ανοχή εκ μέρους μας πρέπει να του δώσουμε να καταλάβει ότι τον πρώτο λόγο και πρόσταγμα έχουμε πάντα εμείς. Χωρίς φωνές και τιμωρίες του δίνουμε να καταλάβει ότι το άλφα ζώο στην ομάδα είναι πάντα ο Άνθρωπος.

Η περιποίηση του ηλικιωμένου σκύλου
Διατροφή
Για τα ηλικιωμένα ζώα υπάρχουν ειδικές τροφές. Μαζί με το γιατρό μας θα διαλέξουμε την κατάλληλη για αυτόν. Μια τροφή πάντα χαμηλή σε ενέργεια, λεύκωμα και πρωτεΐνες,αφού οι δραστηριότητες του μειώνονται. Επίσης, να του ελαττώσουμε την ποσότητα του κρέατος και να μην του δίνουμε καθόλου κόκαλα, κυρίως αν η κατάσταση των δοντιών του δεν είναι καλή. Μικρές μερίδες από γιαούρτι και ανάλατο λευκό τυρί είναι κατάλληλες ως συμπλήρωμα για το λεύκωμα. Βρασμένα λαχανικά, καρότα και ρύζι μπορούν κάλλιστα να προστεθούν στο κυρίως γεύμα του.
Μικρή συμβουλή.Η διατροφή των ζώων είναι μια επιστήμη. Ο μοναδικός κατάλληλος για να μας συμβουλέψει και να καθορίσει τη διατροφή του ζώου μας είναι κτηνίατρος. Αν το ζώο μας έχει το σωστό βάρος για την ηλικία και τη φυλή του, είναι ζωηρό, τα δόντια του είναι σε καλή κατάσταση και έχει λαμπερό τρίχωμα και μάτια, τότε σίγουρα διατρέφεται σωστά.
Φροντίδα.Η σωματική φροντίδα του σκύλου μας είναι πολύ σημαντική. Πρέπει να τον χτενίζουμε τακτικά ανάλογα με το τρίχωμά του. Δώστε άμεση προσοχή σε κάθε αλλαγή του δέρματος, απώλεια του τριχώματος, σε πιθανή εμφάνιση μικρής ή μεγάλης κρεατοελιάς ή εμφάνιση μικρού ογκιδίου. Να εξετάζετε συχνά την κατάσταση των δοντιών και των αυτιών του. Να κόβετε συχνά τα νύχια του. Στα ηλικιωμένα ζώα τα νύχια μεγαλώνουν πολύ γρήγορα και τα ενοχλούν στο βάδισμα. Τα ηλικιωμένα ζώα παρουσιάζουν συχνά σωματικές εκκρίσεις, π.χ. στα μάτια, στα αυτιά, στα γεννητικά όργανα κ.α. Αυτές πρέπει με ένα καθαρό και μαλακό πανάκι να τις καθαρίζουμε.
Μικρή συμβουλή.Για κάθε αλλαγή – μικρή ή μεγάλη - που παρατηρούμε πάνω του να ερχόμαστε σε επαφή αμέσως με τον κτηνίατρό μας, ακόμα και αν αυτή μας φαίνεται ασήμαντη.

Κρύο και υγρασία.
Λόγω της ηλικίας και των πιθανών φλεγμονών στις αρθρώσεις και στις κλειδώσεις που παρουσιάζουν τα γέρικα σκυλιά, το κρύο και η υγρασία τα επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό προκαλώντας τους συχνά αφόρητους πόνους. Τα ηλικιωμένα σκυλιά πάσχουν συχνά από ρευματισμούς και αρθριτικά. Φροντίστε ο χώρος που διαμένουν - αν αυτός δεν είναι μέσα στο σπίτι σας - να είναι στεγνός και σεφυσιολογική θερμοκρασία δωματίου. Επίσης, να έχει μια κουβέρτα ή ένα παπλωματάκι για να κοιμάται επάνω. Όταν βγαίνετε βόλτα με βροχερό ή υγρό καιρό να του φοράτε ένα πουλοβεράκι ή ένα αδιάβροχο για να μη βρέχεται και κρυώνει - υπάρχουν μεγέθη στο εμπόριο για όλες τις φυλές και τα μεγέθη ακόμα και αν το σκυλί σας ανήκει στις πολύ μεγαλόσωμες φυλές και φαίνεται αρκετά γελοίο. Η υγρασία επιφέρει αφόρητους πόνους στα γέρικα κόκαλα του φίλου μας και ανεπανόρθωτες βλάβες.

Κίνηση και απασχόληση.Ο κανόνας ορίζει ότι ένα ηλικιωμένο σκυλί πρέπει να βγαίνει συχνές και μικρές βόλτες. Αυτό όμως έχει να κάνει και με τη φυσική κατάσταση και διάθεση κάθε ζώου. Αν έχετε και άλλα ζώα σε διαφορετική ηλικία τότε πιθανόν το ηλικιωμένο ζώο να μη θέλει να βγαίνει μόνο του βόλτα, αλλά να σας ακολουθεί μαζί με τα άλλα σκυλιά στη βόλτα. Μην του το απαγορεύσετε αν έχει τη διάθεση. Αν βγαίνετε βόλτα μαζί με άλλα νεότερα και υπερκινητικά σκυλιά μην αποκλείσετε τον ηλικιωμένο σκύλο σας από τη βόλτα και τα παιχνίδια. Αν ο γιατρός έχει επιβάλει για κάποιο λόγο περιορισμένη κίνηση, αφήστέ τον να παίξει ένα μικρό διά-στημα και μετά δέστε τον στο λουρί και αφήστε τον να απο- λαύσει την παρέα των τετράποδων φίλων του. Μαζί με τη σωματική άσκηση χρειάζεται και πνευματική. Δώστε του τα ανάλογα ερεθίσματα, ώστε το μυαλό και το πνεύμα του να είναι πάντα σε εγρήγορση. Αν ο σκύλος σας είχε κάποια °mHobby°n στα νιάτα του διατηρήστε αυτές τις συνήθειές του. Μην τις αλλάξετε. Αν έπαιζε με την μπάλα του όταν ήταν νέος, αφήστε τον να παίζει και τώρα που γέρασε όσο του το επιτρέπει η φυσική κατάσταση και η υγεία του. Βάλτε τον στη διαδικασία να κάνει διάφορες εργασίες για εσάς, όπως να σας φέρνει το πρωί την εφημερίδα ή στη διάρκεια της βόλτας σας ξυλαράκια. Μην τον αφήνετε να βαριέται ή να καταπέσει πνευματικά, γιατί αυτό θα επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στον ψυχισμό του. Είναι γνωστό, ότι την ψυχική κατάπτωση την ακολουθεί και η σωματική. Μπορείτε να του μάθετε καινούργια παιχνίδια ή να πάρετε μέρος σε ομάδες Agility κατάλληλες για την ηλικία του. Ακόμα και ένας ηλικιωμένος σκύλος μπορεί να μάθει καινούργια κόλπα που θα κρατούν το ενδιαφέρον του για ζωή σε υψηλό επίπεδο. Για ένα πρέπει να είστε σίγουροι: τα εμπόδια και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο ηλικιωμένος σκύλος σας προκειμένου να φέρει εις πέρας την εργασία που του αναθέσατε τον αφήνουν παντελώς αδιάφορο προκειμένου να λάβει από εσάς τον έπαινο και να δει στο βλέμμα σας την υπερηφάνεια σας για την επιτυχία του.

Τσεκ απ Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε τον επαναληπτικό ετήσιο εμβολιασμό του και τα τεστ για λεϊσμάνια (καλααζάρ) και ερλιχίωση. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε να του δίνουμε τα χάπια της αποπαρασίτωσης. Σώφρον είναι, πλέον, να κάνουμε και μια φορά το χρόνο αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις. Μια ψηλάφηση, ακρόαση και εξέταση της καρδιάς σε ένα ηλικιωμένο ζώο από τον κτηνίατρό μας πρέπει επίσης να τα εντάξουμε στο πρόγραμμα της ετήσιας επίσκεψής μας στον κτηνίατρο. Γιατί η πρόληψη σώζει ζωές.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ.Σε αντίθεση με τον άνθρωπο ο σκύλος αποδέχεται από τη φύση του οτι γερνάει. Δε ζει με τις αναμνήσεις του παρελθόντος και οι σκέψεις του δεν είναι κολλημένες στο χθες. Τα ζώα ζουν με την αρχή. Εδώ και Τώρα. Έτσιαντεπεξέρχονται στις αλλαγές που επιφέρει το γήρας και μπορούν να απολαύσουν την τρίτη ηλικία τους. Η κατανόηση, η αγάπη, ο σεβασμός, η καλή πληροφόρηση και η συνεργασία με τον κτηνίατρο θα κάνουν τη συμβίωση με το σκύλο μαζί μας ευκολότερη και θα αυξήσουν τη δυνατότητα να φτάσει σε βαθιά γεράματα έχοντας πάντα καλή υγεία.

Από την Αρετή Παπασταύρου
Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΓΑΒ

Φιλοζωικός Συλλόγος "Ο ΑΡΓΟΣ"

· Είμαστε 100% ΚΑΤΑ της ευθανασίας.
· Είμαστε 100% ΥΠΕΡ της στείρωσης –ημίαιμων και καθαρόαιμων.
· Είμαστε ένα από τα λιγοστά σωματεία που δεν χρηματοδοτούνται και δεν επιδοτούνται για να μην αναγκαστούμε να κάνουμε συμβιβασμούς με τους κρατικούς φορείς.
· Είμαστε από τους λιγοστούς που τολμάμε να υψώσουμε τη φωνή μας στην αδιαφορία, αδιαλλαξία και απραξία απέναντι στα αδέσποτα από τους Δήμους και το κράτος.
· Είμαστε από τους λιγοστούς που δεν φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια.
· Είμαστε μια μικρή ομάδα εθελοντών που από το λιγοστό προσωπικό χρόνο μας σώζουμε τα αδέσποτα και μαχόμαστε για τα δικαιώματα τους.
· Λέμε λίγα, υποσχόμαστε λιγότερα, αλλά κάνουμε τα περισσότερα. Για αυτό το blog αυτό είναι λιτό, γιατί τις περισσότερες ώρες θα μας βρείτε στους δρόμους, εκεί που υπάρχει άμεση ανάγκη.
· Το έργο μας είναι στους δρόμους και όχι μέσα από περιττές εκδηλώσεις προβολής.
· Δεν κάνουμε διακρίσεις απέναντι στα αδέσποτα. Δεν σώζουμε τα ζώα με γνώμονα την ευκολία ζήτησης, διάθεσης και υιοθεσίας τους. Δεν κοιτάμε το μέγεθος, το χρώμα, το φύλο και το χαρακτήρα τους. Στα μάτια μας είναι όλα ίσα και με τα ίδια δικαιώματα στη σωτηρία τους.
· Είμαστε εδώ για τα φτωχότερα των φτωχών. Για αυτά που κανείς δεν θέλει.
· Δεν κάνουμε μιαρές συμφωνίες εις βάρος των αδέσποτων. Δεν κλείνουμε τα μάτια μας, δεν βουλώνουμε τα αυτιά μας, δεν σφραγίζουμε το στόμα μας.
· Δεν υπηρετούμε εμείς οι πολίτες το κράτος και τις Αρχές, αλλά αυτοί εμάς που τους διορίσαμε στις καρέκλες που κάθονται.
· Δεν διεκδικούμε τα δικαιώματα μας, αλλά τα απαιτούμε.
· Όσο οι φιλόζωοι αλληλοσπαράζονται, τόσο θα υπάρχουν ζώα στους δρόμους.
· Όσο υπάρχουν το χρήμα και το πάθος για την εξουσία, τόσο θα υπάρχει δυστυχία.
· Η φιλοζωία δεν είναι μέσο κοινωνικής αναρρίχησης, δεν είναι επάγγελμα ούτε τρόπος πλουτισμού.
· Τα ζώα στους δρόμους δεν γεννήθηκαν αδέσποτα. Έγιναν από τον άνθρωπο.
· Τα ζώα παραμένουν αδέσποτα, γιατί εξυπηρετούν συμφέροντα.
· Φωνάξτε μαζί μας, φωνάξτε με όλους μαζί για να γίνει πιο δυνατή η φωνή διαμαρτυρίας. Τα αδέσποτα δεν 'εχουν φωνή παρά μόνο κλάμα, όταν πεθαίνουν αβοήθητα στους δρόμους

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ!

Συμβάν σε χώρο πρασίνου του Δήμου στο κέντρο της Αθήνας.
Κηπουρός πετάει πέτρες σε αδέσποτο επανενταγμένο με μπλε λουράκι και κονκάρδα του Δήμου Αθηναίων. Τηλεφωνούμε στην υπηρεσία αδέσποτων του Δήμου(Αστική Πανίδα) και καταγγέλλουμε το γεγονός στην υπεύθυνη του προγράμματος. Μας ενημερώνουν να απευθυνθούμε στην Κοινωνική Πρόνοια για να λάβει μέτρα! Η υπηρεσία τους ασχολείται μόνο με τις στειρώσεις και τις περισυλλογές ( α, ναι και με τις απομακρύνσεις ) των αδέσποτων και όχι με τις κακοποιήσεις τους. Απίστευτο και όμως αληθινό! Αν ο σκύλος δάγκωνε μετά την επίθεση θα έσπευδαν να τον απομακρύνουν ως επιθετικό! Τώρα που υπάρχει κακοποίηση του ζώου και μάλιστα ενυπόγραφη αδιαφορούν! Ωραίο πρόγραμμα μέριμνας αδέσποτων εφαρμόζει ο Δήμος με τις επιχορηγήσεις (έστω και ως παράπλευρα πακέτα) που λαμβάνει από την ΕΕ. Φαντάζεστε να έρθει η κοινωνική λειτουργός και να πάρει συνέντευξη από το σκύλο για το συμβάν; Ραντεβού στο κινητό θα δώσουν μήπως;! Ελλάς το μεγαλείο σου! Και φιλόζωοι που σιωπάτε!

5 υπέροχες φάτσες ζητούν σπίτι

4 υπέροχα αρσενικά κουτάβια και ένα θηλυκό (το θηλυκό είναι η φωτο 4) αναζητούν υπεύθυνες οικογένειες για να τα υιοθετήσουν. Τα μικρά βρέθηκαν πεταμένα στο βουνό με τη μαμά τους. Κάποιοι προτίμησαν την εγκατάλειψη από τη στείρωση με αποτέλεσμα να βρεθούν τα μωρά με τη μαμά τους στο βουνό. Φιλόζωοι τα μάζεψαν και τα έχουν σε ξενοδοχείο μικρών ζώων. Δυστυχώς δεν μπορούν να μείνουν πολύ εκεί. Είναι περίπου 3 1/2 -4 μηνών, εμβολιασμένα και πολύ φιλικά και παιχνιδιάρικα. Θα γίνουν μεσαίου μεγέθους και περίπου 17-20kg. Θα δοθούν μετά από έλεγχο και με συμβόλαιο.

επικοινωνία: mgialama@otenet.gr

Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΛΟΥΣΗ ΖΗΤΑ ΣΠΙΤΙ

Η ΛΟΥΣΗ ΨΑΧΝΕΙ ΣΠΙΤΙ! ΕΙΝΑΙ 20 ΜΗΝΩΝ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΤΗΣ ΕΝΤΑΞΕΙ. ΕΞΥΠΝΗ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΑ ΑΓΑΠΗΣΙΑΡΙΚΗ, ΦΙΛΙΚΗ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΑΣ. ΤΩΡΑ ΣΕ ΖΕΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΧΩΡΟ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ, ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΗ ΜΕΡΑ!Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΕΚΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΧΡΟΝΟ ΓΙ ΑΥΤΗΝ.

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6932637202

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

RANJA


RITA



NABUCCO

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΕΤΡΑΠΟΔΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ

NEPTUN

NATASCHA

Η εποχή της αθωότητας

Όταν η Αθήνα δεν ήταν πνιγμένη στο τσιμέντο, όταν υπήρχαν αλέες ακόμα στο κέντρο της πόλης και ο σκαραβαίος ήταν το αγαπημένο όχημα των Ελλήνων (όπως δείχνουν οι φωτογραφίες στο φόντο) και όταν τα κορίτσια και οι δεσποινίδες φορούσαν μίνι. Η Emila del Prapma με την νεαρή τότε κυρία της, γνωστή μετέπειτα δημοσιογράφο, συγγραφέα, παρουσιάστρια καλλιτεχνικών & εικαστικών εκπομπών, όταν η ΕΡ ήταν ακόμα ΕΡΤ και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ φιλόζωη.

Όποιος ανακαλύψει το όνομα της κερδίζει «έναν αδέσποτο σκύλο» ως δώρο ζωής.

ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΙ ΔΥΟ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΓΑΤΟΥΛΕΣ

Είναι υπέροχες και κούκλες. Και οι δύο είναι στειρωμένες και εμβολιασμές. Ψάχνουν ένα σπίτι που να τις αγαπά και φροντίζει. Είναι νεαρές κυρίες, περίπου 10 μηνών. Πολύ κοινωνικές και φιλικές προς όλους περιμένουν με αγωνία κάποιον να τις αγαπήσει.
Τηλ: 6973949030

Η Οδύσσεια της Τζωρτζίνας

Αφιερωμένο σε όσους αμφισβήτη-

σαν τις προθέσεις αλλά και σε όσους αναρωτιούνται για την τύχη της Τζωρτζίνας και των άλλων χαμένων κατοικιδίων, που διαβάζουν στις αγγελίες.
Τα φιλοζωικά σωματεία επέμεναν να δημοσιεύουν, με μανία, την αγγελία για τη χαμένη Τζωρτζίνα, επισυνάπτοντας το συγκινητικό ιστορικό εξαφάνισης και οι κόποι τελικά απέδωσαν. Όσοι χάσατε το ζώο σας μην το βάζετε κάτω. Η Τζωρτζίνα θα μας θυμίζει πως γίνονται θαύματα!Γιατί χάθηκε η Τζωρτζίνα;Το βράδυ στις 21 Σεπτεμβρίου 2005 το τηλέφωνο στο σύλλογο «Άργος», των Εξαρχείων χτυπά δαιμονισμένα. Κακά μαντάτα σκεφτήκαμε. Όντως, επρόκειτο για μία επείγουσα κλίση, για βοήθεια, από τη Γερμανία. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η Claudia Ludwig από το σύλλογο Tasso – υπεύθυνο για την καταγραφή ζώων με microchip. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι Γερμανών, που πέρασε τις καλοκαιρινές του διακοπές στο σπίτι του στο Πήλιο, είχε χάσει το σκύλο του. Ο κύριος της οικογένειας, στην προσπάθειά του να επισκευάσει τη σκεπή του σπιτιού του, έπεσε από τη σκάλα. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στη Γερμανία. Πίσω έμεινε η μικρή τους κανελιά σκυλίτσα, η Τζωρτζίνα. Λίγες ημέρες μετά το ατύχημα ήρθε ένα μέλος της οικογένειας για να την παραλάβει και να τη μεταφέρει πίσω στη Γερμανία. Επιβιβάστηκαν στο πλοίο στην Ηγουμενίτσα και η Τζωρτζίνα πήρε τη θέση της στον ειδικό χώρο για τα ζώα. Κάποιος όμως, είτε κατά λάθος είτε κακόβουλα, άνοιξε την πόρτα του κλουβιού και η, ήδη φοβισμένη, σκυλίτσα δραπέτευσε από το πλοίο. Από εκείνη τη στιγμή τα ίχνη της χάθηκαν. Η επιχείρηση διάσωσης στήνεταιΜία αερογέφυρα συνεργασίας και βοήθειας ξεκίνησε ανάμεσα στη Γερμανία και στην Ελλάδα για να βρεθεί η Τζωρτζίνα. Δύσκολη περίπτωση, αφού στην Ηγουμενίτσα δεν υπάρχει φιλοζωικός σύλλογος ή οργανωμένες φιλοζωϊκές ομάδες. Είχαμε όμως την ανέλπιστη τύχη να έχουμε την ευγενική υποστήριξη της εφημερίδας «Θεσπρωτική», που για αρκετές ημέρες δημοσίευε αφιλοκερδώς την ιστορία της Τζωρτζίνας και τη φωτογραφία της. Χάρη στις αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις έγινε το πρώτο μικρό θαύμα. Απλοί άνθρωποι, συγκινημένοι με την ιστορία της, άρχισαν να τηλεφωνούν, από κάθε σημείο της πόλης, και να δίνουν πληροφορίες για ένα σκύλο με τα χαρακτηριστικά της. Άλλοι τηλεφωνούσαν απλά για να μάθουν περισσότερα, ώστε να είναι σε θέση να βοηθήσουν. Δυστυχώς όμως καμία πληροφορία δεν ταίριαζε απόλυτα με τη σκυλίτσα. Ήταν εντυπωσιακή η κινητοποίηση και η ευαισθησία των απλών κατοίκων, σε μία πόλη με μόνο δύο κτηνιάτρους και χωρίς οργανωμένους φιλόζωους.

Ο εντοπισμός δεν αρκεί… Μια μέρα ήρθε επιτέλους η πολυπόθητη πληροφορία που με αγωνία όλοι περιμέναμε. Ο Ηλίας, ένας συμπαθέστατος, ευγενικός κύριος, εντόπισε μία σκυλίτσα με τα χαρακτηριστικά της Τζωρτζίνας σε ένα δάσος. Μάταια προσπαθούσε μαζί με τη γυναίκα του, για μέρες, να την πιάσει. Κάθε προσπάθειά τους έπεφτε στο κενό. Η σκυλίτσα ήταν τρομοκρατημένη. Δεν πλησίαζε κανέναν. Ούτε και όταν τη δελέαζαν με τις καλύτερες λιχουδιές. Μία φιλόζωη από τα Γιάννενα με μεγάλο έργο στα αδέσποτα, η Mary O΄Connor, έφτασε στην Ηγουμενίτσα για να βοηθήσει. Ούτε όμως και η έμπειρη Mary κατάφερε να την πλησιάσει, παρ΄όλο που γνωρίζει μεθόδους για να πιάνει ένα άγριο ή πανικόβλητο ζώο. Η Τζωρτζίνα βρισκόταν σε κατάσταση σοκ, αφού ξαφνικά βρέθηκε σε ένα άγνωστο, για αυτήν, περιβάλλον και άκουγε μία εντελώς άγνωστη γλώσσα. Δεν έβλεπε πουθενά τα αφεντικά της και η όσφρησή της δεν τη βοηθούσε να εντοπίσει το δρόμο για το σπίτι. Δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβαινε. Νέα εμπόδια…Ο ιδιοκτήτης της Τζωρτζίνας αποφάσισε να βγει πρόωρα από το νοσοκομείο και να έρθει, με τη γυναίκα του, οδικώς, στην Ηγουμενίτσα. Ο Ηλίας τους περίμενε στο λιμάνι και τους οδήγησε αμέσως στο μέρος που καθημερινά έβλεπε το σκύλο. Εκεί όμως τους περίμενε μία δυσάρεστη έκπληξη. Το σοκ είχε επιφέρει στην Τζωρτζίνα προσωρινή απώλεια μνήμης. Δεν αναγνώριζε και δεν πλησίαζε κανέναν. Από μακριά καθόταν και κοιτούσε με απλανές βλέμμα. Ήταν σε κατάσταση τρόμου. Μετά από λίγο έκανε στροφή και χανόταν τρέχοντας στο βουνό. Ακόμα και όταν το ζευγάρι τη φώναζε με το όνομά της. Κάθε πρωί, για ατελείωτες ώρες στεκόντουσαν, ο ηλικιωμένος άνδρας και η γυναίκα του, στο ίδιο σημείο και προσπαθούσαν να την καλοπιάσουν. Η σκυλίτσα ήταν πάντα πιστή στο ραντεβού της. Κρατούσε όμως απόσταση ασφαλείας και δεν έδειχνε κανένα σημάδι επικοινωνίας.Η επιμονή ανταμείβεταιΤην τελευταία μέρα, της αναχώρησής τους, αποκαμωμένη από τις προσπάθειες και με χαμένη πλέον την ελπίδα ότι θα την πιάσουν, η ιδιοκτήτρια της σκυλίτσας κάθισε κάτω και άρχισε να κλαίει. «Πώς θα άφηνε την αγαπημένη της σκυλίτσα μόνη της στα αφιλόξενα βουνά της Ελλάδας; Πώς θα κατάφερνε να επιβιώσει το χειμώνα;». Σκεφτόταν με τρόμο. Ήδη περνούσαν εικόνες φρικτές από τη σκέψη της. Την έβλεπε πεινασμένη και τρομαγμένη να ψάχνει για τροφή. Τότε έγινε το θαύμα! Όταν η Τζωρτζίνα είδε την αγαπημένη της κυρία να κάθεται στο έδαφος και να κλαίει με αναφιλητά, μέσα της ξύπνησε κάτι. Το σκοτεινό μαύρο πέπλο που είχε τυλίξει το μυαλό της και δεν της επέτρεπε να θυμάται, έπεσε με μιας. Με ένα σάλτο βρέθηκε στην αγκαλιά τους βγάζοντας χαρούμενες κραυγές καλωσορίσματος. Έτσι, η Οδύσσεια της Τζωρτζίνας πήρε τέλος και τώρα είναι ασφαλής στο σπίτι της στη Γερμανία. Εμείς όμως όλοι, δεν πρέπει να ξεχάσουμε, ότι όταν οι φιλόζωοι συνεργάζονται, πετυχαίνουμε πάντα μικρά θαύματα, όπως στην περίπτωση της Τζωρτζίνας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ από την Τζωρτζίνα και την οικογένεια της στην εφημερίδα «Θεσπρωτική», στα σωματεία, στους φιλόζωους και σε όλους τους απλούς ανθρώπους της Ηγουμενίτσας που βοήθησαν στον εντοπισμό της.

Aπό την Αρετή Παπασταύρου

Περιοδικό ΓΑΒ

Sunny ή αλλιώς Izzie- Τα σκυλιά της Ομόνοιας

Η Sunny είναι ένα από τα τελευταία σκυλιά της Ομόνοιας που κατάφερε να επιβιώσει και να σωθεί. Όλοι μας γνωρίζαμε τα σκυλιά της πλατείας Ομόνοιας όταν κατεβαίναμε στο κέντρο για βόλτα ή ψώνια στα μαγαζιά. Λίγοι όμως αναρωτηθήκαμε τι γίνανε οι τετράποδοι κάτοικοι της πλατείας όταν ξαφνικά σταματήσαμε να τους βλέπουμε. Τα γλυκά τετράποδα ήταν στειρωμένα, εμβολιασμένα και είχαν μάλιστα όνομα ή αν θέλετε ονόματα. Στο οικοδομικό τετράγωνο στην Αγ. Κωνσταντίνου τα φωνάζανε Κανέλλα, Μπούμπη, Κεφάλα, Irma, Μαυρούλη, Επαμεινώντα και Περικλή. Λίγα μέτρα πιο κάτω, στην οδό Αιόλου στα Χαυτεία ανταποκρινόντουσαν σε άλλα ονόματα : Κανέλλα, Αρίστο, Κούκλα, Μικρούλη, Περιπατητή και Σοκολάτο. Ως ευπροσάρμοστα που είναι τα ζώα ανταποκρίνονταν σε όλα τα ονόματα αρκεί να τα χάιδευε κάποιος και να τα φίλευε έναν μεζέ. Αρκετές φορές όμως αντί για έναν καλό λόγο άκουγαν: «Ουστ, κόπρε! Ξουτ, σου λέω από εδώ!».
Αυτά τα σκυλιά ήταν τα σκυλιά της «επανένταξης στο φυσικό τους περιβάλλον», ήταν τα σκυλιά του εν μέρει «φιλοζώου», αλλά ταυτόχρονα «σκυλοκτώνου» Νόμου 3170/03. Γιατί πως μπορεί ένα δύστυχο αδέσποτο να βρει φαγητό και νερό μέσα στην αφιλόξενη τσιμεντούπολη; Οι ταΐστρες-ποτίστρες, δωρεά δημότη, απομακρύνθηκαν από το Δήμο λόγω ανάπλασης χώρων κατά την Ολυμπιάδα το 2004 και εκ τότε δεν επανατοποθετήθηκαν παρά τις υποσχέσεις των δημοτικών αρχόντων της πόλης.
Πως μπορεί το δύστυχο αδέσποτο να διασχίσει τους δρόμους χωρίς να κινδυνεύσει να το πατήσει ένα αυτοκίνητο, όταν οι οδηγοί δεν σέβονται πρωτίστως τους πεζούς συμπολίτες μας;
Κάποιους τους ενοχλούσε η παρουσία τους. Απείρου κάλλους καθημερινοί καυγάδες και αψιμαχίες με ορισμένους καταστηματάρχες και υπαλλήλους ιδιωτικής φύλαξης. Πολλές φορές είχε ζητηθεί η απομάκρυνση τους από τις αρμόδιες αρχές. Μέχρι που μια μέρα οι «γνωστοί-άγνωστοι» δράστες πέτυχαν κατά το πώς φαίνεται τον στόχο τους. Ξαφνικά ένα πρωί η πλατεία άδειασε από την τετράποδη παρουσία. Κανένας σκύλος δεν έδωσε το παρόν στο συσσίτιο και στη καθημερινή αναφορά. Όπου και αν έψαξαν οι άνθρωποι που τα φρόντιζαν δεν βρήκαν ούτε ίχνος τους. Όπου και να ρώτησαν κανείς δεν τα είχε δει. Ο Δήμος δήλωσε για άλλη μια φορά άγνοια του θέματος. Μόνο κάποιοι θαμώνες και επαγγελματίες της πλατείας Ομόνοιας μίλησαν για αυτοκίνητο συγκεκριμένης υπηρεσίας να τα περισυλλέγει πρωί-πρωί με προορισμό άγνωστη κατεύθυνση. Μετέφεραν μάλιστα και συγκεκριμένο διάλογο: «θα τα μεταφέρουμε σε άλλη περιοχή, εκτός Αθηνών!» Αν έψαχνε κανείς καρφίτσα στα άχυρα, πιο εύκολα θα την έβρισκε. Εκ τότε αγνοείται η τύχη τους.
Η SUNNY ήταν μια σκυλίτσα από την ομάδα, η νεότερη σε ηλικία, που για κάποιο μαγικό λόγο κατάφερε να ξεφύγει και να σωθεί από την «εκκαθάριση» της Ομόνοιας και την μεταφορά των συντρόφων της σε άγνωστη τοποθεσία. Ήταν η «τελευταία των Μοϊκανών»! Λίγο αργότερα η σκυλίτσα της «επανένταξης στο φυσικό της περιβάλλον», στο περιβάλλον της πείνας και της δίψας, του κρύου και του καύσωνα, της φόλας και των ατυχημάτων, αρρώστησε σοβαρά. Μαχητής όμως καλή κατάφερε για άλλη μια φορά να ξεγελάσει τον θάνατο. Ούτε λόγος όμως για να την «επανεντάξουμε» ξανά στο «φυσικό της περιβάλλον». Θα ήταν σαν να την καταδικάζουμε σε θάνατο.
Τώρα πια η Sunny είναι ευτυχισμένη στην οικογένεια που την υιοθέτησε και έχει κάνει μια καινούργια αρχή στη ζωή της. Έχει και καινούργιο όνομα. Τώρα ακούει στο όνομα Izzie. Εκεί από την χώρα των ελάτων, την μακρινή Δανία, σε μια χώρα όπου δεν υπάρχουν αδέσποτα «επανενταγμένα στο φυσικό τους περιβάλλον», στέλνει τους χαιρετισμούς της σε όλους εμάς και σε όλα τα εναπομείναντα αδεσποτάκια της Αθήνας, μειδιά και κλείνει πονηρά το μάτι σε όλους αυτούς τους «φιλόζωους» που επιμένουν να θέλουν τα αδέσποτα στους δρόμους από το να βρίσκουν μια ζεστή αγκαλιά σε μια οικογένεια, έστω και αν για αυτό το λόγο χρειάζεται να ξενιτευτούν σε πιο φιλόζωες χώρες της Β. Ευρώπης.
Πριν από μερικές εβδομάδες κάποιοι «ευφυείς» και «νομοταγείς» συμπολίτες μας σκέφτηκαν να ξεφορτωθούν τα εναπομείναντα σκυλιά με φόλες. «Έσπειραν» για άλλη μια φορά στην περιοχή φαγητό με ισχυρό φυτοφάρμακο και τα καλόπιστα και ανυποψίαστα ζώα το έφαγαν. Αποτέλεσμα ήταν να πεθάνουν με φρικτούς πόνους αφού έδωσαν γενναία μάχη με το θάνατο αρκετές ημέρες. Άραγε οι υπέρμαχοι της επανένταξης στο «φυσικό περιβάλλον» τι έχουν τώρα να πουν; Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης τι πράττει; Ο Δήμος που διατείνεται ότι τα αδέσποτα είναι ιδιοκτησία και κατοχή του πως τα προστατεύει; Ο Κτηνιατρικός Σύλλογος, που είναι λόγου επαγγέλματος ή μάλλον λειτουργήματος αν θέλετε, πιο κοντά στα ζώα με υποχρέωση να τα προστατεύει τι θέση παίρνει σε τέτοιες πράξεις και τι έχει να αντιπροτείνει προκειμένου να εκλείψουν τέτοιες αποτρόπαιες εικόνες βίας στους ελληνικούς δρόμους;
Ως γνωστό στην Ελλάδα οι περισσότεροι από εμάς κλείνουμε τα μάτια μας και τηρούμε σιγή ιχθύος αν δεν μας αγγίζει το πρόβλημα.

Nana's place. Ένα μικρός Παράδεισος.

ΚΥΠΡΟΣ-Η ΙΔΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΚΕΙ!

Δυστυχώς τα ίδια χάλια στο χώρο των αδέσποτων και της μέριμνας των ζώων υπάρχουν και στην Κύπρο. Οι Κύπριοι ακολουθούν κατά πόδας τους Ελλαδίτες και δεν είναι σε θέση ούτε και αυτοί να εφαρμόσουν τους Νόμους ή να θεσπίσουν νέους που να προστατεύονται τα ζώα και να τιμωρείται η εγκατάλειψη τους. Ας μην ξεχνάμε ένα άλλο τραγικό συμβάν στην Κύπρο πριν από ένα χρόνο που είχε στιγματίσει τότε τον φιλοζωικό χώρο. Τότε είχαν βρεθεί δηλητηριασμένα από φόλες τα ζώα δημοτικού κυνοκομείου. Η λύση της φόλας φαίνεται ότι ήταν πιο φθηνή και εύκολη από την ευθανασία. Και οι δυο λύσεις είναι όμως αποτρόπαιες πράξεις, αφού το άμοιρο ζώο δεν ερωτάται αν θέλει να αφήσει τούτο τον μάταιο κόσμο. Απλά του επιβάλει το θάνατο ο άνθρωπος αφού δεν είναι ικανός να διαχειριστεί το πρόβλημα. Πολλές φορές βέβαια κρύβονται συμφέροντα πλουτισμού πίσω από τέτοιες πράξεις, αφού η συντήρηση των αδέσποτων κοστίζει και δεν θα περίσσευε τίποτα από τα κονδύλια, τις επιχορηγήσεις, τις δωρεές και τις κληρονομιές να «βάλουν στην τσέπη τους» κάποιοι. Το έχουμε ξανά τονίσει, ότι δυστυχώς κάποιοι «φιλόζωοι» έχουν αναγάγει την φιλοζωία και προστασία των ζώων σε επάγγελμα και τρόπο πλουτισμού.
ΠΕΦ"Ο ΑΡΓΟΣ"

Λειτουργούσε ως καταφύγιο... εγκατάλειψης παρά προστασίας
Κλείνει το καταφύγιο ζώων

ΤΤο καταφύγιο προστασίας ζώων δεν κατάφερε να δημιουργήσει την απαραίτητη κουλτούρα τους πολίτες και να μεταλαμπαδεύσει την αγάπη προς τα κατοικίδια. Αντιθέτως όσοι βαριόνταν να προσφέρουν επιμέλεια και φροντίδα στα τετράποδά τους και όταν αυτά έφεραν στον κόσμο τους απογόνους τους χωρίς οι ιδιοκτήτες τους να ελέγχουν με στείρωση την κατάσταση, τα παρατούσαν έξω από το καταφύγιο του Συνδέσμου Προστασίας Ζώων ξεμπερδεύοντας μια για πάντα απ' τον μπελά (τον οποίο βρήκαν άλλοι). Είναι γι' αυτό το λόγο που ο Σύνδεσμος, όπως δήλωσε στον "Π" η πρόεδρός του Τούλλα Πογιατζή αποφάσισε να βάλει λουκέτο στο καταφύγιο και να αλλάξει πορεία ως προς το έργο που προσφέρει έχοντας πρωταρχικό στόχο την μεταφορά γνώσης ως προς το τι σημαίνει πραγματική προστασία ζώων. Σύμφωνα με την κ. Πογιατζή, η προστασία των ζώων δεν συνάδει με την εξόντωσή τους. Κάτι που τα τελευταία χρόνια ήταν αναπόφευκτο αφού καθημερινά έξω από το καταφύγιο οι εργαζόμενοι έβρισκαν παρατημένα σκυλιά και γατιά. Ο αριθμός που αναφέρει η κ. Πογιατζή μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικός, είναι όμως αληθινός: "Κάθε χρόνο εγκαταλείπονται πέραν των 18 χιλιάδων ανεπιθύμητα κατοικίδια ζώα. Κάθε μέρα βρίσκαμε χωρίς υπερβολή 50 ζώα έξω από το υποστατικό. Το καταφύγιο είχε χωρητικότητα 200 ζώων. Δεν μπορούσαμε παρά να προβαίνουμε σε ευθανασία. Αυτό θεωρούμε είναι άδικο και αντίθετο με την προστασία των ζώων, σκοπό τον οποίο κληθήκαμε να υπηρετήσουμε. Γι' αυτό θα συνεχίσουμε το έργο μας μέσα από εκστρατείες σε όλα τα χωριά και τις πόλεις ως προς το ποια είναι η υπεύθυνη και σωστή συμπεριφορά απέναντι στα ζώα μας. Ταυτόχρονα θα έχουμε και πρόγραμμα στήριξης στειρώσεων", σημείωσε. Το καταφύγιο κλείνει στις 20 Ιανουαρίου. Σε αυτό βρίσκονται σήμερα 37 σκύλοι και 23 γάτοι, για όποιον ενδιαφέρεται να υιοθετήσει ένα ζώο πριν αυτά θανατωθούν.

ΜΙΡΑΝΤΑ ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ
Εφημερλιδα ΠΟΛΙΤΗΣ - 11/01/2008

ΦΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ

Ξεψύχησαν στον δρόμο επτά σκυλιά

από δηλητηρια-

σμένη τροφή.

Εικόνες που πληγώνουν την ψυχή μας και προσβάλλουν τον πολιτισμό μας αντίκρισαν οι κάτοικοι μιας γειτονιάς του Πύργου. Εντρομοι είδαν επτά σκυλιά να ξεψυχούν στην άκρη του δρόμου.
Σύμφωνα με καταγγελίες, δεν είναι η πρώτη προσπάθεια με στόχο τον αφανισμό των σκυλιών της περιοχής, καθώς έχουν προηγηθεί ακόμη δύο! Ο δράστης φέρεται να ενέργησε τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης, οπότε και πιθανολογείται ότι τοποθέτησε δηλητηριασμένο φαγητό σε διάφορα σημεία της γειτονιάς. Τα αποτελέσματα δεν χρειάστηκαν παρά μόνο λίγες ώρες για να γίνουν αντιληπτά.
«Καθόμουν στο καφενείο όταν μου είπαν ότι κάποιοι έχουν ρίξει δηλητήριο στο σκυλί μου», σημείωσε ο κ. Αντρέας Αρβανιτάκης και συμπλήρωσε: «Ετρεξα αμέσως στο σημείο, αλλά δεν μπορούσα να κάνω απολύτως τίποτα. Το έβλεπα να ξεψυχά μπροστά στα μάτια μου και ήμουν ανήμπορος να αντιδράσω».
Τα τετράποδα φαίνονταν ζαλισμένα, ενώ με δυσκολία κατάφερναν να κινηθούν.
Λίγη ώρα αργότερα στο σημείο έφτασε φορτηγό του Δήμου Πύργου, που απομάκρυνε τα νεκρά ζώα. Παράλληλα ενημερώθηκε το Αστυνομικό Τμήμα Πύργου, που ανέλαβε τις έρευνες για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του δράστη.
Την άμεση κινητοποίηση των αστυνομικών αρχών, για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του δράστη, ζήτησε με δηλώσεις της στο «Εθνος» η κ. Γωγώ Μαστρογιαννοπούλου, μέλος του φιλοζωικού συλλόγου Πύργου.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΘΝΟΣ, 29/02/2008

ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΥΝΕΛΙΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΓΛΥΤΩΣΑΝ

Θανάτωσαν με δηλητήριο δεκάδες άγρια κουνέλια

Ασυνείδητοι θανάτωσαν με απαγορευμένο δηλητήριο δεκάδες άγρια κουνέλια στη Λήμνο. Με την αυθαίρετη και παράνομη αυτή ενέργεια, θέλησαν να προστατεύσουν τις καλλιέργειές τους από τις «επιδρομές» των ανεπιθύμητων τρωκτικών, αλλά έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωική αλυσίδα της περιοχής, ακόμα και την ίδια τη δημόσια υγεία, από ενδεχόμενη κατανάλωση δηλητηριασμένων θηραμάτων.
Η είδηση έσκασε σαν «βόμβα» πριν από λίγες μέρες με ανακοίνωση του Τμήματος Κτηνιατρικής του Επαρχείου Λήμνου: Σε δείγματα από τα περίπου 100 νεκρά αγριοκούνελα που βρέθηκαν τον περασμένο μήνα στην περιοχή Ρεπανίδι, ανιχνεύτηκε η παρουσία καρβαμιδικών εστέρων.
Οι ουσίες αυτές χρησιμοποιούνται ως εντομοκτόνα και είναι τοξικές για τα ζώα και τον άνθρωπο, η δε αλόγιστη χρήση τους επιβαρύνει το περιβάλλον και καθιστά τοξικά τα φυτά, έχουν δε αθροιστική δράση στους οργανισμούς.
Επιπτώσεις«Το δηλητήριο δρα αθροιστικά και μπορεί να έχει πολλαπλές επιπτώσεις. Από την κατανάλωση θηράματος που έφαγε ποσότητα μικρότερη από αυτή που θα το σκότωνε, μέχρι τον επηρεασμό και άλλων ειδών, όπως της πέρδικας που ζει στην περιοχή αλλά και των αρπακτικών πουλιών που έχουν τα κουνέλια ως θηράματα», ανέφερε από την πλευρά του ο δασολόγος, υποψήφιος διδάκτωρ του ΑΠΘ Β. Κοντσιώτης, που κάνει το διδακτορικό του στο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Λήμνος με τα αγριοκούνελα.
Τις τελευταίες δεκαετίες η Λήμνος αντιμετωπίζει το σπάνιο παγκοσμίως φαινόμενο της υπερβολικής παρουσίας άγριων κουνελιών στο έδαφός της. Η απουσία των φυσικών θηρευτών τους (λαγός, αλεπού, νυφίτσα), έχει επιτρέψει στα τρωκτικά να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα στο νησί, και να προκαλούν μεγάλες καταστροφές σε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών.
Με πρόσφατη απόφαση της Περιφέρειας Β. Αιγαίου, έπειτα από ειδική άδεια του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Κιλτίδη, επιτράπηκε κατ εξαίρεση το νυχτερινό κυνήγι στις πληγείσες περιοχές μέχρι τις 10 Μαρτίου.
Αυτό θα γίνεται από ομάδες κυνηγών που θα δίνουν τα στοιχεία τους στο Δασαρχείο και θα έχουν μόνο ένα όπλο η καθεμιά.
Ωστόσο, υπάρχει απροθυμία των κυνηγών να συμμετάσχουν στα συνεργεία, ειδικά στην περιοχή που δηλητηριάστηκε με φυτοφάρμακο.

ΕΘΝΟΣ 16/1/2008

ΦΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΡΟ

ΦΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΟΙΑ

Ο Σωτήρης, ο Βλάσης και άλλα 21 σκυλιά δεν θα ξαναδούν «το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα στον κόσμο» στην Οία της Σαντορίνης. Εφυγαν την Πέμπτη, 8 Νοεμβρίου, ανήμερα των Ταξιαρχών με τον πιο φριχτό τρόπο μπροστά στα έντρομα μάτια ανθρώπων που πάλευαν να τα σώσουν με ενέσεις ατροπίνης, από το φυτοφάρμακο που χρησιμοποιήθηκε σε αυτήν τη μαζική δηλητηρίαση. Για τα περισσότερα ήταν ήδη αργά.

Η κοινότητα της Οίας, αν και το έγκλημα έχει ξανασυμβεί και επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε χρονιά «όλως τυχαίως» στην αρχή και στο κλείσιμο της σεζόν (βλέπετε το καλοκαίρι, τα αδέσποτα «προσθέτουν» γραφικότητα στο χωριό... είναι χάρμα οφθαλμών για τους τουρίστες), δεν κάνει απολύτως τίποτα. Πρέπει λέει να υπάρξουν «μάρτυρες του εγκλήματος» για να ξέρει ποιον θα «τιμωρήσει». Πόσους κατοίκους έχει η Οία, κύριε κοινοτάρχα; Πόσο δύσκολο θα ήταν, αν πραγματικά το θέλατε, να κατευθυνθείτε προς κάποιους πιθανούς υπόπτους; Αν θύμα του εγκλήματος ήταν άνθρωπος και όχι ζώο και δη αδέσποτο, με τον ίδιο τρόπο θα αντιδρούσατε; Με τόση αδιαφορία;

Ενας τόπος δεν χαρακτηρίζεται μόνο από τη φυσική του ομορφιά, αλλά κυρίως από την ομορφιά και τη ζεστασιά που κρύβει μέσα του και κουβαλάνε οι άνθρωποί του... Στην περίπτωση της Οίας και στο άκουσμα τέτοιων ειδήσεων, ο ήλιος σκοτεινιάζει, η Καλντέρα μυρίζει θάνατο και οι κραυγές των σκυλιών που πεθαίνουν αβοήθητα στοιχειώνουν για πάντα το τοπίο.

Στεφανία Ρουμπή

ΕΘΝΟΣ, 30/11/2007

ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΑΝ ΜΕΣΩΓΕΙΑΚΗ ΦΩΚΙΑ

Μπροστά σε ένα αποτρόπαιο θέαμα βρέθηκε η ομάδα έρευνας της Εταιρείας για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας (MOm), όταν στο λιμάνι της Σύρου εντόπισε μία νεκρή μεσογειακή φώκια.
Από τη νεκροψία που ακολούθησε αποδείχτηκε ότι η φώκια έπεσε θύμα ηθελημένης θανάτωσης. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της MOm, η άτυχη φώκια, ενήλικο θηλυκό μήκους 2,20 μέτρων και βάρους 200 κιλών, έφερε βαθύ τραύμα από μεγάλη σφαίρα, η οποία διαπέρασε το πλευρό και προκάλεσε εσωτερική αιμορραγία.
Ακόμη, έφερε τραύμα από γάντζο στην κοιλιακή χώρα, πολύ κοντά στα γεννητικά όργανα. Το κρανίο της είχε αφαιρεθεί, αφού πρώτα είχε αποκολληθεί προσεκτικά το δέρμα από το κεφάλι. Η νεκρή μονάχους-μονάχους βρισκόταν στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης της και θα γεννούσε στα τέλη του καλοκαιριού με αρχές φθινοπώρου.
Σύμφωνα με έρευνες της MOm τα τελευταία 20 χρόνια, το 50% από τις ενήλικες φώκιες που βρέθηκαν νεκρές, έπεσαν θύματα ηθελημένης θανάτωσης, που αποτελεί ποινικό αδίκημα.

ΕΘΝΟΣ 29/2/2008

ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2007

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ!
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ!

Ο Μπόγιας του Χθες και ο……. εκπαιδευμένος «σκυλοσυλλέκτης» του Σήμερα

Πριν από μερικά χρόνια τον ονομάζαμε Μπόγια. Σήμερα τον ονομάζουμε δημοτικό υπάλληλο, που έχει εν τάχει περάσει ένα τμήμα εκπαίδευσης να «συλλαμβάνει» τον παράνομο αδέσποτο τετράποδο. Η μέθοδος είναι πάντα η ίδια, άσχετα αν πρόκειται για ήρεμο και φιλικό σκύλο ή για φοβισμένο και συνεπώς λογικά ολίγον επιθετικό σκύλο. Το λάσο χρησιμοποιείται για τα ενήλικα ζώα, αλλά και για τα κουτάβια. Ο φόβος που προκαλείται στα ζώα είναι πάντα ο ίδιος, παραμένει διαχρονικός. Ο υπάλληλος παραμένει πάντα δημόσιος υπάλληλος που βρέθηκε σε αυτή τη θέση όχι από φιλοζωική εμπειρία ή διάθεση, αλλά γιατί ζήτησε εσωτερική μετάταξη από άλλη υπηρεσία, πιθανόν πιο δύσκολη και βαριά, όπως από το τμήμα Πρασίνου, Αποκομιδής Απορριμμάτων και Οδοκαθαριστών. Πάντως πρέπει να παραδεχτούμε, ότι είναι το μόνο τμήμα του Δήμου που δουλεύει ρολόι, αν κοιτάξουμε γύρω μας τα ατελείωτα σκουπίδια, το αφρόντιστο Πράσινο και τη βρώμικη πόλη. Ίσως γιατί τα ζώα δεν έχουν φωνή να φωνάξουν όταν τα συλλαμβάνουν με ψευδείς και αναπόδεικτες καταγγελίες επίθεσης, όταν δεν τα επιστρέφουν ποτέ πίσω, όταν τα μεταφέρουν εκτός πόλης και τα εγκαταλείπουν σε άγνωστες περιοχές, όταν τα εξαφανίζουν παντοτινά προς χάριν εξωραϊσμού αυτής της μίζερης και τρισάθλιας πόλης. Ίσως γιατί το τμήμα Αδέσποτων (που ανήκει στο τμήμα Καθαριότητας του Δήμου! Σκουπίδια τα αδέσποτα, ε;!) παραβλέπει τον Νόμο και δεν επιτρέπει σε εκπρόσωπο φιλοζωικού σωματείου να παραβρίσκεται κατά την περισυλλογή και επανατοποθέτηση των ζώων ως ορίζει ο 3170/2003. Ένα είναι το σίγουρο. Αν καλέσετε τη Δημοτική Αστυνομία γιατί σας κλέβουν, γιατί περίοικοι δημιουργούν πρόβλημα, γιατί έχουν παρκάρει πάνω στο πεζοδρόμιο μπροστά στη πόρτα σας, ένα είναι το σίγουρο: ποτέ δεν θα έρθει. Αν φωνάξετε τον Μπόγια, συγνώμη τον εκπαιδευμένο υπάλληλο περισυλλογής, αυτός θα καταφθάσει πάραυτα. «Μα, τα ζώα δεν διαμαρτύρονται, δεν ψηφίζουν ούτε φωνάζει κανείς για την απομάκρυνση τους» ήταν η αποστομωτική απάντηση από εκπρόσωπο του υπεύθυνου Αντιδημάρχου για τη Δημοτική Αστυνομία!

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ!

ΕΥΣΗΜΑ ΣΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ!

Κάποιοι «φιλόζωοι» ισχυρίζονται, ότι στην Ελλάδα δεν ρίχνουν φόλες και τα αδέσποτα περνούν «ζωή χαρισάμενη»! Εμείς θέλουμε να δώσουμε συγχαρητήρια στις «υδροκέφαλες» κρατικές υπηρεσίες που έχουν την «ευγένεια» και «καλοσύνη» να μας προειδοποιήσουν για την τοποθέτηση της φόλας! Μόνο που τα αδέσποτα, που με χρήματα των φορολογούμενων στειρώνονται και επανεντάσσονται στο «φυσικό τους περιβάλλον», κάτι που με πάθος υποστηρίζουν κάποιοι «φιλόζωοι» έχοντας πιθανόν σκοτεινά συμφέροντα από αυτή τη διαδικασία, δεν γνωρίζουν ακόμα να διαβάζουν. Ίσως το επόμενο στάδιο και σχέδιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης είναι να στείλει τα αδέσποτα στο σχολείο για να μπορούν να διαβάζουν τέτοιες πινακίδες! Εύγε σε όλους μας! Σε αυτούς που καταστρώνουν τέτοια νοσηρά σχέδια και σε εμάς που τα ανεχόμαστε. Η συγκεκριμένη πινακίδα είναι από την περιοχή των Μεγάρων.

Φόλες στα Μέγαρα και στην ευρύτερη περιοχή.

Το Φθινόπωρο που πέρασε έπεσαν βροχή οι φόλες στην ευρύτερη περιοχή των Μεγάρων, αφήνοντας πίσω τους τουλάχιστον 25 πτώματα, όπως καταγγέλλουν φιλόζωοι της περιοχής. Τα ζώα που τα περισσότερα ήταν στειρωμένα , φροντίζονταν από τους φιλόζωους. Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας, ότι όλα τα ζώα είχαν ενταχτεί σε πρόγραμμα και είχαν στειρωθεί με κρατικά κονδύλια. Δηλαδή με χρήματα των φορολογούμενων πολιτών, ΔΙΚΑ μας χρήματα. Μετά εξοντώθηκαν με τη μέθοδο της φόλας. Και το πρόγραμμα εφαρμόστηκε όπως ορίζει ο Νόμος και τα αδέσποτα εξοντώθηκαν για να μην διαμαρτύρονται οι δημότες και ψηφοφόροι του εκάστοτε Δημάρχου και Δημοτικών Συμβούλων. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Για άλλη μια φορά δεν εντοπίστηκε κανένας ύποπτος!

ΚΙΛΚΙΣ-Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΦΟΛΑΣ;

Τι έχουν να πουν για αυτό το θέαμα ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο στο Κιλκίς; Δυστυχώς, τέτοια φαινόμενα τα συναντάμε σε όλες τις ελληνικές πόλεις. Το αξιοπερίεργο, αν όχι ύποπτο είναι, ότι τέτοιες «επιχειρήσεις» δηλητηρίασης συμβαίνουν ταυτόχρονα σε διαφορετικά σημεία της κάθε πόλης. Ένας μόνο άνθρωπος, που αντιπαθεί τα ζώα δεν μπορεί να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο σημεία, σε δύο διαφορετικές συνοικίες της πόλης. Οι ενδείξεις μάς οδηγούν πάντα σε μεθοδευμένη και οργανωμένη «επιχείρηση» εξόντωσης για να καθαρίσει η πόλη από τα «σκουπίδια-αδέσποτα» που όχι δεν μπορούν, αλλά δεν θέλουν να διαχειριστούν οι εκάστοτε δημοτικές Αρχές. Η λύση της φόλας είναι εύκολη, γρήγορη και δεν κοστίζει. Ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων απαιτεί σχεδιασμό, κόπο για εφαρμογή του προγράμματος, εκταμίευση από το ταμείο του Δήμου και έλεγχο δαπανών. Η πρόληψη για να μην υπάρξουν νέα εγκαταλελειμμένα ζώα μέσω του ελέγχου των microchips σε όλα τα ζώα με ιδιοκτήτη, όπως προβλέπει ο Νόμος 3170/2003 είναι όνειρο άπιαστο σε όλη ην ελληνική επικράτεια. Τίποτα σε επίπεδο πρόληψης δε λειτουργεί στην Ελλάδα. Εδώ εφαρμόζουμε τη λαϊκή ρήση «πονάει δόντι, βγάζουμε δόντι». Αντί να κτυπήσουμε το κακό στη ρίζα του, το πρόβλημα εν τη γενέση του, κοιτάμε να εξορκίσουμε το αποτέλεσμα του προβλήματος, εξορκίζοντας το κακό-στην προκείμενη περίπτωση τα αδέσποτα- με τη βάναυση μέθοδο της φόλας. Και το κακό διαιωνίζεται. Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν από τον Φιλοζωικό Σύλλογο Κιλκίς.

ΤΑΙΣΤΡΕΣ-ΠΟΤΙΣΤΡΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ

Θυμάστε τις περίφημες ταΐστρες–ποτίστρες για τα αδέσποτα που είχαν τοποθετηθεί επί Δημαρχίας Αβραμόπουλου στις διάφορες πλατείες; Αν και λίγες, μόνο τέσσερις, αν και τις περισσότερες φορές δε λειτουργούσαν, είτε γιατί είχαν σπάσει και κανείς δεν έμπαινε στο κόπο να τις επισκευάσει είτε γιατί η ύδρευση στις πλατείες δε λειτουργούσε, εξυπηρετούσαν έναν σπουδαίο σκοπό. Την αποδοχή ή την ανοχή, αν θέλετε, των τετράποδων στους δημόσιους χώρους από το Δήμο. Μόνο στην αρχή ο Δήμος τις γέμιζε με ξηρά τροφή. Μετά το έργο το ανέλαβαν οι φιλόζωοι.
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι έγιναν; Απομακρύνθηκαν από τους χώρους το 2003 κατά τη διάρκεια της ανάπλασης τους λόγω των ολυμπιακών έργων. Αλλά ως σύνηθες ελληνικό φαινόμενο ποτέ δεν επανατοποθετήθηκαν μέχρι σήμερα, τρία χρόνια μετά!
Παρ΄όλες τις αιτήσεις και την αλληλογραφία μας με το Δήμο, παρ΄όλες τις υποσχέσεις ότι θα τοποθετηθούν καλλίτερες και πετρόκτιστες αυτή τη φορά για να μη χαλάνε, άλλο ένα ζεστό καλοκαίρι πέρασε και τα περίπου 2000 στειρωμένα επανατοποθετημένα ζώα, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Δήμου, ήταν και πάλι καταδικασμένα να υποφέρουν από την έλλειψη νερού. Εκτιμούμε και χαιρετίζουμε το έργο του Δήμου ως προς τις στειρώσεις. Φρονούμε όμως, όλοι εμείς οι ενεργά φιλόζωοι, ότι το έργο για να είναι πλήρες ως προς την προστασία των αδέσποτων θα έπρεπε να επεκτείνεται και στη σίτιση και τη δυνατότητα εξεύρεσης πόσιμου νερού. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι που τα ζώα είναι από τις πιο ευπαθές ομάδες να πάθουν θερμοπληξία. Η έλλειψη νερού είναι ίση με καταδίκη σε αργό θάνατο. Οι λεκάνες με νερό που τοποθετούν οι φιλόζωοι δυστυχώς απομακρύνονται είτε από μερικούς κηπουρούς και υπαλλήλους καθαριότητας είτε από απλούς πολίτες, γιατί θεωρούνται εστία μόλυνσης!
Δυστυχώς ο Δήμος Αθηναίων θέλει να "αυτο-επαινείται" για το έργο του προς τα αδέσποτα. Η στείρωση μόνο δεν φτάνει αν δεν τους παρέχουμε τη δυνατότητα να βρουν φαγητό και νερό, όταν τα εγκαταλείψουμε στους αφιλόξενους δρόμους.

Πέντε ολόκληρα χρόνια ο Δήμος κωφεύει στις παρακλήσεις μας για επανατοποθέτηση Και μαζί του και πολλοί "φιλόζωοι" που διατείνονται ότι φροντίζουν τα αδέσποτα της Αθήνας, αφού αρνούνται να υπογράψουν κοινή διαμαρτυρία (αλλά ούτε και από μόνοι τους προβαίνουν σε κάποια διαμαρτυρία)!

Ο Δήμος καταδικάζει με αυτό τον τρόπο τα αδέσποτα σε δίψα, κυρίως τους καλοκαιρινούς ζεστούς μήνες. Μήπως αυτός είναι ένας τρόπος παντοτινής εξαφάνισης τους και λύση του προβλήματος;

Θα επανέλθουμε! Και να σκεφτεί κανείς ότι οι ταίστρες-ποτίστρες ήταν δωρεά ιδιώτη!

Schutzgebühr το γερμανικό αντίτιμο υιοθεσίας που διχάζει τους Έλληνες Φιλόζωους

Schutzgebühr μια λέξη που τον τελευταίο καιρό προκαλεί μεγάλη σύγχυση και αντίλογο ανάμεσα στους φιλόζωους στην Ελλάδα. Μια φιλοζωική έννοια που έχει ξεσηκώσει θύελλα συζητήσεων και συκοφαντιών.
Κάποιοι αυτοδιορισμένοι κριτές των πάντων και «σωτήρες» των ζώων χρησιμοποιούν αυτόν τον θεσπισμένο νομοθετικό ορό στην Ευρώπη για να παραπλανήσουν συνειδητά τον εύπιστο Έλληνα φιλόζωο, παραφράζοντας την έννοια και αποδίδοντας στην πράξη υιοθεσίας ζώων από φιλοζωϊκούς συλλόγους στη Γερμανία, εμπορική χροιά. Η αλήθεια βέβαια απέχει παρασάγγας. Η ιστορία του φιλοζωϊκού κινήματος στην Ευρώπη αριθμεί πολλές δεκαετίες. Σε πολλές χώρες, η φιλοζωική δράση των σωματείων ξεκινάει ήδη πριν το χάραγμα του εικοστού αιώνα. Η εμπειρία αποκτάται πάντα μέσα από τα σφάλματα. «Αν δεν πάθεις, δε θα μάθεις», λένε στον τόπο μας. Αλλά το λάθος σου δεν πρέπει να το επαναλάβεις. Η εμπειρία λοιπόν δίδαξε τους ενεργά φιλόζωους, που είχαν υπό την επίβλεψή τους ζώα σε γερμανικά κυνοκομεία, ότι αφενός μεν η υιοθεσία ενός ζώου πρέπει να συνοδεύεται από μία πράξη υιοθεσίας - το Schutzvertrag, αφετέρου δε και από την καταβολή ενός συγκεκριμένου, κατά περίπτωση, χρηματικού τιμήματος - το Schutzgebühr. Τι σημαίνει αυτή η τελευταία γερμανική λέξη;
Schutzgebühr σημαίνει…«Tέλος προστασίας» ή σε ελεύθερη μετάφραση «τέλος, εισφορά ή εγγύηση εξασφάλισης για την ευημερία και την ευζωία του ζώου που δίνεται για υιοθεσία». Η πείρα έχει διδάξει, πως ότι εύκολα και δωρεάν παίρνει κάποιος, άλλο τόσο εύκολα και γρήγορα το ξεφορτώνεται όταν το βαρεθεί ή δεν το χρειάζεται πλέον. Αν χρειαστεί να πληρώσουμε ένα χρηματικό τίμημα για κάτι που νομίζουμε πως χρειαζόμαστε ή επιθυμούμε πολύ να αποκτήσουμε, τότε ίσως το σεβαστούμε. Η εμπειρία μας έχει αποδείξει, ότι τα ζώα που χαρίζονται, κυρίως τα «γλυκούλικα κουταβάκια», σύντομα καταλήγουν στο δρόμο και στα αζήτητα, αφού πρώτα περάσει ο οίστρος της χαράς και του παιχνιδιού. Οι φιλοζωικοί σύλλογοι στην Ευρώπη καλούν λοιπόν όσους υιοθετούν ένα σκύλο ή μία γάτα (ή ακόμα και κάποιο άλλο ζώο, όπως hamster ή ινδικά χοιρίδια, κουνέλια, πουλιά, χελώνες), να καταβάλουν αυτό το τέλος. Αυτό το ειδικό τέλος προστασίας καλύπτει μέρος των εξόδων των εμβολίων, της αποπαρασίτωσης, της στείρωσης και της ηλεκτρονικής σήμανσης, αλλά ακόμα και κάποιας άλλης επέμβασης ή θεραπείας που πιθανόν να έχουν γίνει. Σε κάθε σύλλογο και κυνοκομείο η συγκεκριμένη εισφορά στα έξοδα του ζώου κυμαίνεται μεταξύ 150-300 ευρώ. Αυτονόητο είναι, ότι οι σύλλογοι δίνουν πάντα απόδειξη με το ακριβές αντίτιμο που έχει καταβληθεί και όπου αναγράφεται ο σκοπός της είσπραξης. Ας μη ξεχνάμε, ότι η έδρα και η δράση αυτών των συλλόγων είναι στη Γερμανία, όπου υποβάλλονται όλοι σε φορολογικό έλεγχο. Οι παραβάτες δε της φοροδιαφυγής τιμωρούνται αυστηρά.
Γιατί για κάποια σκυλιά πρέπει να καταβάλει κάποιος στο ίδιο σωματείο 150 ευρώ και για άλλα 250 ή και 300;Τα κουτάβια που έχουν εμβολιαστεί μία φορά ή τα αρσενικά που δεν έχουν στειρωθεί, έχουν κοστίσει στο σύλλογο λιγότερο από μία σκύλα που έχει εμβολιαστεί και στειρωθεί με έξοδα του συλλόγου. Αν ο νέος ιδιοκτήτης εμβολίαζε ή στείρωνε το ζώο σε δικό του κτηνίατρο σίγουρα θα πλήρωνε περισσότερα χρήματα. Δεν κατανοώ λοιπόν την αδικαιολόγητη έξαρση «ανησυχίας» μερικών, ότι οι φιλοζωικοί σύλλογοι στη Γερμανία εμπορεύονται τα ζώα.
Εξασφάλιση για το ζώο Αν πάλι ο νέος ιδιοκτήτης δεν είναι σε θέση να πληρώσει για τα εμβόλια του ζώου που επιθυμεί να υιοθετήσει, τότε δεν είναι και σε θέση να συντηρήσει το ζώο. Την επόμενη χρονιά τι θα κάνει; Αν συμβεί ατύχημα ή το ζώο πάθει κάποια αρρώστια τι θα απογίνει αυτό, αφού ο ιδιοκτήτης του δε θα έχει την οικονομική δυνατότητα να καλύψει την ιατρική του περίθαλψη, όπως επιβάλλει και ο νόμος; Σίγουρα ο ιδιοκτήτης θα εγκαταλείψει το ζώο. Στη Γερμανία θα καταλήξει ξανά στο κυνοκομείο και στην Ελλάδα, ως σύνηθες φαινόμενο, στο δρόμο! Προς αποφυγή λοιπόν τέτοιων περιστατικών θεσπίστηκε η καταβολή της χρηματικής συνεισφοράς από τα άτομα που υιοθετούν ένα ζώο από Φιλοζωικο σωματείο. Τώρα θα σκεφτεί κάποιος, ότι αυτό το μέτρο είναι ρατσιστικό ή πολύ ταξικό. Μήπως νομίζετε, ότι στην Ελλάδα άτεκνα ζευγάρια επιτρέπεται να υιοθετήσουν ένα παιδί αν είναι άπορα και ζουν από την πρόνοια; ΟΧΙ βέβαια! Όσο σκληρό και να ακούγεται αυτό, πρωταρχικό μέλημα του νομοθέτη ήταν να προφυλάξει και να εξασφαλίσει τα παιδιά προς υιοθεσία. Έτσι σκέφτηκε και ο Γερμανός νομοθέτης που θέσπιζε τον ανάλογο φιλοζωικό νόμο.
Εξασφάλιση σωστής λειτουργίας του σωματείουΠέρα από τα έξοδα του κάθε ζώου, ένα κυνοκομείο για να λειτουργήσει έχει πολλά πάγια έξοδα: από τον υπεύθυνο υπάλληλο που διευθύνει το κυνοκομείο, την τηλεφωνήτρια, τον οδηγό, τους ανθρώπους καθαριότητας μέχρι τους ελεγκτές υιοθεσιών και τον προμηθευτή τροφών. Τόσο ο διευθυντής των κυνοκομείων, όσο και οι υπάλληλοι που φροντίζουν τα ζώα - που εμείς άκομψα ονομάζουμε ζωοκόμους - είναι απόφοιτοι ειδικών σχολών. Είναι δε υποχρεωμένοι πριν την έναρξη επαγγέλματος να έχουν κάνει πολύμηνη πρακτική εξάσκηση σε κυνοκομείο και μετά να δίνουν εξετάσεις. Και φυσικά πάνω από όλα να αγαπούν τα ζώα και να μην τα σιχαίνονται! Κάπως έτσι προσλαμβάνονται και οι υπάλληλοι περισυλλογής στους Δήμους στην Ελλάδα - σκεφτείτε το, αραχτή δημόσια θεσούλα.
Γίνονται υιοθεσίες χωρίς αντίτιμο;Πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Αν ένας φιλόζωος με ενεργή δράση θέλει να υιοθετήσει ένα ζώο από κυνοκομείο, αλλά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή για κάποιο λόγο τα οικονομικά του δεν του επιτρέπουν τη συντήρηση του ζώου, τότε το συμβούλιο που διοικεί το κυνοκομείο επιτρέπει, κατ΄ εξαίρεση, την υιοθεσία και συμβάλει στα έξοδα και στη συντήρηση του ζώου - με το σκεπτικό, ότι αφού το έργο και η δράση του συγκεκριμένου ατόμου είναι γνωστά στο φιλοζωϊκό χώρο, αυτό θα λειτουργήσει προς όφελος του ζώου, προκειμένου να μην παραμείνει σε ένα κυνοκομείο.

Aπo την Αρετή Παπασταύρου

Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΓΑΒ

ΧΙΟΝΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Ας ρωτήσουμε τα αδέσποτα αν τους αρέσει να είναι στους δρόμους, στο κρύο, στη βροχή, στον καλοκαιρινό καύσωνα δίχως νερό και σκιά, αλλά ακόμα και στους παγωμένους δρόμους γεμάτους χιόνι, έστω και αν πέφτει σπανίως. Μόνο γέλια και οργή φέρνει αυτή η "φιλόζωη" θέση και στάση κάποιων "φιλόζωων" που θέλουν τα ζώα στους δρόμους.

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΚΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Αυτή είναι η απάντηση σε όσους επιμένουν, ότι τα αδέσποτα ανήκουν σε όλους και η θέση τους είναι στους δρόμους!

ΛΥΚΟΙ-ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ;

Τα σχόλια είναι περιττά. Ο «κομπασμός» του ανθρώπινου γένους για να επιδείξει την «ανωτερότητα» του απέναντι στο «θεριό» τον λύκο. Μόνο που εδώ τίθεται το ερώτημα ποιος είναι το θεριό;

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΩ

Άλλη μια φορά νοσηρά μυαλά έδρασαν και έδειξαν το «μεγαλείο» της ψυχής τους. Ως Έλληνες και ως άνθρωποι ντρεπόμαστε για τέτοιες σκηνές και νιώθουμε ανήμποροι πλέον να αποτρέψουμε τέτοιες σκηνές. Όταν ο άνθρωπος φτάνει σε τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις απέναντι σε ζώα, πολύ γρήγορα θα προβεί και σε ανάλογες πράξεις απέναντι στον συνάνθρωπο του μόλις του δοθεί η ευκαιρία. Για αυτό και μόνο το λόγο θα έπρεπε οι Αρχές να διεξάγουν έρευνες για τον εντοπισμό αυτών των τεράτων. Δεν περιμένουμε από τις Αρχές να είναι φιλόζωες, αλλά να εφαρμόζουν τους Νόμους. Να έχουν τη λιγοστή ευφυΐα, ότι σήμερα είναι τα ζώα στο δέντρο κρεμασμένα, αύριο οι δράστες αυτής της εγκληματικής σκηνής θα βιαιοπραγήσουν κατά των συμπολιτών τους.
Το έγκλημα το κατήγγειλε φιλόζωη, η κα. Carol Chryssopoulos που ζει στην Κω και είχε την ατυχία να βρεθεί μπροστά σε αυτό το φρικτό έγκλημα. Ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία, όπως πολλά άλλα στη Ελλάδα του πολιτισμού!

ΚΡΥΟΝΕΡΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Οι φωτογραφίες δείχνουν την τραγική αλήθεια που διαδραματίστηκε στο χώρο που μέναν τα ζώα.

Τα ζώα στην πρώτη φωτογραφία είναι ακόμα ζωντανά, όταν χαιρόντουσαν τη ζωή τους και δεν φανταζόντουσαν τον άδικο και τραγικό θάνατο που θα έβρισκαν από ανθρώπινο χέρι. Όλα ήταν στειρωμένα, εμβολιασμένα και με τους ετήσιους αιματολογικούς ελέγχους. Τέτοιες σκηνές μόνο στην Ελλάδα μπορεί κανείς να συναντήσει. Μόνο στην Ελλάδα μένουν οι Αρχές αδιάφορες μπροστά σε τέτοιες πράξεις, μόνο στην Ελλάδα οι ένοχοι μένουν ατιμώρητοι, μόνο στην Ελλάδα οι φιλόζωοι δεν συσπειρώνονται για να διαμαρτυρηθούν.

Τα λόγια είναι περιττά. Οι εικόνες λένε όλη την αλήθεια.