Θυμάστε τις περίφημες ταΐστρες–ποτίστρες για τα αδέσποτα που είχαν τοποθετηθεί επί Δημαρχίας Αβραμόπουλου στις διάφορες πλατείες; Αν και λίγες, μόνο τέσσερις, αν και τις περισσότερες φορές δε λειτουργούσαν, είτε γιατί είχαν σπάσει και κανείς δεν έμπαινε στο κόπο να τις επισκευάσει είτε γιατί η ύδρευση στις πλατείες δε λειτουργούσε, εξυπηρετούσαν έναν σπουδαίο σκοπό. Την αποδοχή ή την ανοχή, αν θέλετε, των τετράποδων στους δημόσιους χώρους από το Δήμο. Μόνο στην αρχή ο Δήμος τις γέμιζε με ξηρά τροφή. Μετά το έργο το ανέλαβαν οι φιλόζωοι.
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι έγιναν; Απομακρύνθηκαν από τους χώρους το 2003 κατά τη διάρκεια της ανάπλασης τους λόγω των ολυμπιακών έργων. Αλλά ως σύνηθες ελληνικό φαινόμενο ποτέ δεν επανατοποθετήθηκαν μέχρι σήμερα, τρία χρόνια μετά!
Παρ΄όλες τις αιτήσεις και την αλληλογραφία μας με το Δήμο, παρ΄όλες τις υποσχέσεις ότι θα τοποθετηθούν καλλίτερες και πετρόκτιστες αυτή τη φορά για να μη χαλάνε, άλλο ένα ζεστό καλοκαίρι πέρασε και τα περίπου 2000 στειρωμένα επανατοποθετημένα ζώα, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Δήμου, ήταν και πάλι καταδικασμένα να υποφέρουν από την έλλειψη νερού. Εκτιμούμε και χαιρετίζουμε το έργο του Δήμου ως προς τις στειρώσεις. Φρονούμε όμως, όλοι εμείς οι ενεργά φιλόζωοι, ότι το έργο για να είναι πλήρες ως προς την προστασία των αδέσποτων θα έπρεπε να επεκτείνεται και στη σίτιση και τη δυνατότητα εξεύρεσης πόσιμου νερού. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι που τα ζώα είναι από τις πιο ευπαθές ομάδες να πάθουν θερμοπληξία. Η έλλειψη νερού είναι ίση με καταδίκη σε αργό θάνατο. Οι λεκάνες με νερό που τοποθετούν οι φιλόζωοι δυστυχώς απομακρύνονται είτε από μερικούς κηπουρούς και υπαλλήλους καθαριότητας είτε από απλούς πολίτες, γιατί θεωρούνται εστία μόλυνσης!
Δυστυχώς ο Δήμος Αθηναίων θέλει να "αυτο-επαινείται" για το έργο του προς τα αδέσποτα. Η στείρωση μόνο δεν φτάνει αν δεν τους παρέχουμε τη δυνατότητα να βρουν φαγητό και νερό, όταν τα εγκαταλείψουμε στους αφιλόξενους δρόμους.
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι έγιναν; Απομακρύνθηκαν από τους χώρους το 2003 κατά τη διάρκεια της ανάπλασης τους λόγω των ολυμπιακών έργων. Αλλά ως σύνηθες ελληνικό φαινόμενο ποτέ δεν επανατοποθετήθηκαν μέχρι σήμερα, τρία χρόνια μετά!
Παρ΄όλες τις αιτήσεις και την αλληλογραφία μας με το Δήμο, παρ΄όλες τις υποσχέσεις ότι θα τοποθετηθούν καλλίτερες και πετρόκτιστες αυτή τη φορά για να μη χαλάνε, άλλο ένα ζεστό καλοκαίρι πέρασε και τα περίπου 2000 στειρωμένα επανατοποθετημένα ζώα, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Δήμου, ήταν και πάλι καταδικασμένα να υποφέρουν από την έλλειψη νερού. Εκτιμούμε και χαιρετίζουμε το έργο του Δήμου ως προς τις στειρώσεις. Φρονούμε όμως, όλοι εμείς οι ενεργά φιλόζωοι, ότι το έργο για να είναι πλήρες ως προς την προστασία των αδέσποτων θα έπρεπε να επεκτείνεται και στη σίτιση και τη δυνατότητα εξεύρεσης πόσιμου νερού. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι που τα ζώα είναι από τις πιο ευπαθές ομάδες να πάθουν θερμοπληξία. Η έλλειψη νερού είναι ίση με καταδίκη σε αργό θάνατο. Οι λεκάνες με νερό που τοποθετούν οι φιλόζωοι δυστυχώς απομακρύνονται είτε από μερικούς κηπουρούς και υπαλλήλους καθαριότητας είτε από απλούς πολίτες, γιατί θεωρούνται εστία μόλυνσης!
Δυστυχώς ο Δήμος Αθηναίων θέλει να "αυτο-επαινείται" για το έργο του προς τα αδέσποτα. Η στείρωση μόνο δεν φτάνει αν δεν τους παρέχουμε τη δυνατότητα να βρουν φαγητό και νερό, όταν τα εγκαταλείψουμε στους αφιλόξενους δρόμους.
Πέντε ολόκληρα χρόνια ο Δήμος κωφεύει στις παρακλήσεις μας για επανατοποθέτηση Και μαζί του και πολλοί "φιλόζωοι" που διατείνονται ότι φροντίζουν τα αδέσποτα της Αθήνας, αφού αρνούνται να υπογράψουν κοινή διαμαρτυρία (αλλά ούτε και από μόνοι τους προβαίνουν σε κάποια διαμαρτυρία)!
Ο Δήμος καταδικάζει με αυτό τον τρόπο τα αδέσποτα σε δίψα, κυρίως τους καλοκαιρινούς ζεστούς μήνες. Μήπως αυτός είναι ένας τρόπος παντοτινής εξαφάνισης τους και λύση του προβλήματος;
Θα επανέλθουμε! Και να σκεφτεί κανείς ότι οι ταίστρες-ποτίστρες ήταν δωρεά ιδιώτη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου