Ο θάνατος του Αχιλλέα-Μπόμπου

Τελεσίγραφο αγανάκτησης από το Φιλοζωικό Ένα από τα μεγαλύτερα σε ηλικία και πλέον αγαπημένα σκυλιά της Χώρας πέθανε πριν λίγο καιρό. Ο Αχιλλέας-Μπόμπος, που εγκαταλείφθηκε νεαρός ακόμα στην πόλη της Χίου το 1996, υπήρξε ένα από τα πρώτα ζώα που περιέθαλψαν τα μέλη του νεοσυσταθέντος τότε Φιλοζωικού Συλλόγου. Μετά την αποπομπή του, ποιος ξέρει από ποιο σπίτι που τον βαρέθηκε, περιφερόταν στην πόλη αλλά έμενε κυρίως στο περιβόλι του Ιάκωβου και της Μαρίας Ζέκου, στο Βαρβάσι. Ο Αχιλλέας-Μπόμπος πέρασε μια περίοδο μελαγχολίας μετά την αναχώρηση του ζεύγους Ζέκου για το Λουξεμβούργο. Ξαναβρήκε αγάπη και περιποίηση στην οδό Ροΐδη και στο λιμάνι, από τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων της περιοχής, το περίπτερο απέναντι από τη «Βίβλο», το κρεοπωλείο Ζουμή, το εστιατόριο «Δελφίνια». Συνήθως κυκλοφορούσε με τον φίλο του, τον Πιτσιλωτό. Πολλές φορές εμφανίστηκε στον τοπικό Τύπο κάτω από ποικίλους τίτλους, όπως «έληξε από το 2004 η προθεσμία για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες», «το πρωινό του Μπόμπου», κ.α., αλλά και σε ξένα περιοδικά όπως το Hope του Ελληνικού Ταμείου Μέριμνας Ζώων στο Λονδίνο. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε κτηνίατρο τουλάχιστον τρεις φόρες, είτε λόγω δηλητηρίασης από φόλα είτε λόγω δυσπεψίας. Πριν λίγες μέρες, προαισθανόμενος το τέλος, απομακρύνθηκε από τη γειτονιά του. Τα ζώα έχουν την αξιοπρέπεια να μη θέλουν να τα βλέπουν οι δικοί τους όταν πεθαίνουν. Τον βρήκε η Δήμητρα Καυκάλα και η Μαργαρίτα Χατζελένη στις παραθαλάσσιες παρειές του Κάστρου. Άφησε την τελευταία του πνοή στο ιατρείο του Δρ Παναγιώτη Καρατζάνου όπου νοσηλεύτηκε. Η ζωή του Αχιλλέα-Μπόμπου θα μπορούσε να διδάξει πολλά στους ανθρώπους αν οι άνθρωποι είχαν νοημοσύνη. Η ανιδιοτελής αγάπη που προσέφερε στον καθένα, η ηρεμία και η πραότητα του παρά τις κακόβουλες επιθέσεις που δεχόταν, κυρίως από αυτοκίνητα, η στωικότητα με την οποία δεχόταν τις ταλαιπωρίες της ζωής αποτελούν παράδειγμα για όλους. Με το θάνατο του Αχιλλέα-Μπόμπου γυρίζει και μια σελίδα στο Φιλοζωικό Σύλλογο που αλλάζει πλέον στόχους. Ο Σύλλογος συνεχίζει να αρθρογραφεί προωθώντας τις ζωοφιλικές ιδέες αλλά δεν περισυλλέγει σκύλους. Μοιράζεται τις όποιες «ευθύνες» μπορεί να έχει ένα σωματείο εθελοντών με τον υπόλοιπο κόσμο. Όσοι υποστηρίζουν πως αγαπούν τα ζώα ας το αποδείξουν εμπράκτως. Ας περιθάλψουν οι ίδιοι τα εγκαταλειμμένα σκυλιά ή ας απαιτήσουν από τον κατεξοχήν αρμόδιο, το Δήμο Χίου, να το κάνει. Άλλωστε οι επιθέσεις που δέχτηκαν τα μέλη του Συλλόγου τον τελευταίο χρόνο για τα ελάχιστα πράγματα που κάνουν είναι διδακτικές. Λίγες μέρες μετά το θάνατο του Μπόμπου, ένας άθλιος τύπος έβρισε με τον χειρότερο τρόπο σε καφενείο στο λιμάνι μπροστά σε πλήθος κόσμου τον άνθρωπο που έφυγε από τη δουλειά του, χρησιμοποίησε το αυτοκίνητο του και πλήρωσε τη νοσηλεία του σκύλου. Αιτία του υβρεολογίου: «να μην ξαναπάρει ο Σύλλογος σκυλιά από το λιμάνι για να τα σκοτώσει». Αυτό κατάλαβε ο ηλίθιος

Δημοκρατική Ανεξάρτητη Χιώτικη Εφημερίδα