Φιλιππίνες-μια άλλη φρίκη

Το video είναι από την Humane Society International. Η φρίκη σε όλο το μεγαλείο της. Τα σκυλιά σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης είναι αυτά που υποφέρουν τα πάνδεινα. Είναι αναλώσιμα και καμία κυβέρνηση δε λαμβάνει μέτρα, καμία οργάνωση δεν προβαίνει σε δραστικές ενέργειες για να δώσει γροθιά στο μαχαίρι και ένα τέλος στην τραγωδία τους. Και να σκεφτεί κανείς ότι πλησιάζει η Ημέρα των Ζώων. Τι ειρωνεία! Για κάθε έγκλημα που γίνεται, έχουμε και μια γιορτή. Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά για να κάνουμε κάτι. Ας αρχίσουμε από το αδέσποτο έξω από την πόρτα μας.

Η ΖΩΟΦΙΛΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Ο Δήμος Ηλιούπολης σε συνεργασία με τη Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης οργάνωσε στις 28 και 29 Ιουλίου, στα θερινά τμήματα του Δήμου, ενημέρωση των παιδιών σε θέματα ζωοφιλίας. Η πρόεδρος του Σωματείου κα. Εμυ Παπαγιαννοπούλου μαζί με την Αντιπρόεδρο κα. Ναυσικά Κορνηλίου μίλησα στα παιδιά για τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα κατοικίδια, για τις στειρώσεις, για τη συμπεριφορά τους απέναντι στα ζώα, για τη κατάργηση του θεσμού του τσίρκο σε μία προσπάθεια ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης.
Όπως τόνισε η πρόεδρος της ΖΕΗ «ευαισθητοποιημένα παιδιά κάνουν τους αυριανούς συνειδητοποιημένους και υπευθύνους πολίτες αυτής της χώρας». Τα παιδιά έπαιξαν αρκετή ώρα με τον Indefix, ένα χαριτωμένο άσπρο σκυλάκι που έφεραν μαζί τους οι κυρίες του σωματείου και είδαν μια ταινία όπου αδέσποτα σκυλάκια μιλούσαν με ανθρώπινη φωνή για το δράμα της εγκατάλειψης
Το ραντεβού των παιδιών με τη Ζωοφιλική ¨Ένωση Ηλιούπολής ανανεώθηκε για την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη.

Δημοσίευση Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης

ΟΙ ΣΥΝΟΔΟΙ

Όλα τα ζώα που κάποτε
με συντρόφεψαν και τα συντρόφεψα στη ζωή μου
που κοιταχτήκαμε ώρες
ενώπιος ενωπίω στα μάτια
(Η Τιτίνα, ο Φρεντ, η Αραπούλα)
όταν γίνεται θλίψη έρχονται απ΄όλα τα σημεία
του χρόνου κι όλα μαζί
με ακολουθούν στο σκοτάδι
φέγγοντάς μου το δρόμο
της ερημιάς με τα μάτια τους.


Νικηφόρος Βρεττάκος

Κάπου στην Ισπανία.

Σε όλες τις χώρες τις Νότιας Ευρώπης συμβαίνουν τέτοια βίαια περιστατικά. Καθημερινά. Κάποια έρχονται στο φως της δημοσιότητας, κάποια μένουν πάντα στη σκοτεινή πλευρά της καθημερινής ζωής μας. Κάποιοι δράστες οδηγούνται στη δικαιοσύνη, κάποιοι αθωώνονται, κάποιοι διαφεύγουν εντελώς. Μεμονωμένα περιστατικά συμβαίνουν και σε βόρειες χώρες. Κανείς δεν υποστηρίζει, ότι εκεί είναι κοινωνία αγγέλων. Η διαφορά είναι, ότι σε αυτές τις χώρες οι Νόμοι εφαρμόζονται και οι Αρχές υπολογίζουν τους πολίτες.
Δεν έχει σημασία αν καταλαβαίνουμε τη γλώσσα στο video. Το βλέμμα στα μάτια των ζώων γεμάτο απορία και με το τεράστιο ΓΙΑΤΙ λέει ότι χρειάζεται να ξέρουμε, για το τι αισθάνονται αυτά τα δύστυχα πλάσματα. Μπορεί οι εικόνες να είναι σκληρές. Πολύ σκληρές. Αλλά το να κλείνουμε τα μάτια στο έγκλημα είναι συνενοχή. Το να σιωπούμε είναι μεγαλύτερη συνενοχή.
Όταν το έγκλημα απέναντι στα ζώα θεωρηθεί ισοδύναμο με το έγκλημα απέναντι σε άνθρωπο, τότε η κοινωνία μας θα έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός.

Τα ζώα του video σώθηκαν χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των Ισπανών και Γερμανών φιλόζωων, εθελοντών κτηνιάτρων και από τις δύο χώρες και βρήκαν σπίτι στη Γερμανία.

Λέτε οι "φιλόζωες" κυρίες να θελήσουν κάνουν ένα ταξιδάκι στη Ισπανία και να αρχίσουν και εκεί τις μηνύσεις;

Γάτα επέστρεψε στο σπίτι της ύστερα από 9 χρόνια.

Η Ντίξι, μια 15χρονη σήμερα γάτα, επέστρεψε στο σπίτι της στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας ύστερα απο απουσία εννέα χρόνων, δίνοντας απίστευτη χαρά στους ιδιοκτήτες της, ένα ζευγάρι που τη θεωρούσε οριστικά χαμένη, ανακοίνωσε σήμερα η εταιρεία προστασίας ζώων (RSPCA).
Η Ντίξι βρέθηκε σε απόσταση μισού χιλιομέτρου από το σπίτι της, όταν ένας κάτοικος της περιοχής ειδοποίησε την RSPCA και είπε ότι μία γάτα, αδύνατη και ταλαιπωρημένη, τριγυρίζει εκεί πολλές ημέρες.
Ο αρμόδιος υπάλληλος της εταιρείας για την περισυλλογή των αδέσποτων ζώων Αλαν Πίταγουεϊ έσπευσε στη γειτονιά και αφού ήλεγξε το μικροτσίπ που έφερε η γάτα εξακρίβωσε ότι πρόκειται για τη χαμένη Ντίξι και σε λιγότερο από μισή ώρα την επέστρεψε στους ιδιοκτήτες της, Αλαν και Γκίλι Ντιλέινι.
«Δεν έχει σταματήσει να γουργουρίζει από τη στιγμή που πέρασε το κατώφλι του σπιτιού», είπε καταχαρούμενη η κυρία Ντιλέινι.
Η RSPCA ελπίζει ότι η ιστορία της Ντίξι και το αίσιο τέλος της θα ενθαρρύνει τους ανθρώπους να εμφυτεύουν μικροτσίπ στους τετράποδους συντρόφους τους.


Καθημερινή, 10/09/08

Νέα κρούσματα κακοποίησης ζώων στα Τρίκαλα.

Πέμπτη, 18.09.08

Έναν μήνα μετά το τραγικό περιστατικό κακοποίησης αδέσποτων σκύλων ακόμα ένα τέτοιο περιστατικό συνέβη δημιουργώντας πολλά ερωτήματα στις αρμόδιες αρχές. Και αυτό το περιστατικό συνέβη στο χώρο ίασης κι αποθεραπείας του δημοτικού κτηνιατρείου στο πρώην Στρατόπεδο Παπαστάθη. Άγνωστοι έσπασαν την πόρτα, εισέβαλαν στο ξεχωριστό χώρο, κακοποίησαν μικρούς σκύλους, αλλά και μία τυφλή γάτα που φιλοξενείται στον ίδιο χώρο και μάλιστα έκλεψαν έναν από τους μικρούς σκύλους. Επιπλέον, έριξαν φόλα στο χώρο ίασης κι αποθεραπείας με αποτέλεσμα να δηλητηριαστεί ένας από τους σκύλους που προσωρινά φιλοξενούνται εκεί. Τα πολλά περιστατικά έχουν προκαλέσει την αντίδραση των εκπροσώπων του Φιλοζωικού Συλλόγου Τρικάλων «Ο Άργος», ενώ και η Δημοτική Αρχή έχει ανακοινώσει ότι θα λάβει σκληρά μέτρα.


e-tipos.com

Καταγγελίες για βασανισμό ζώων στο Ηράκλειο

Του Ανδρέα Κριτσωτάκη
Θύελλα διαμαρτυριών έχει προκαλέσει η νέα άφιξη τσίρκο στο Ηράκλειο. Στο άκουσμα της είδησης ότι το συγκεκριμένο τσίρκο ήρθε και πάλι, οι φιλοζωικές οργανώσεις έχουν ξεσηκωθεί, ζητώντας να φύγει άμεσα από την Κρήτη. Αιτία είναι το χρόνιο αίτημα των φιλόζωων αλλά και των ευαισθητοποιημένων κατοίκων είναι η οριστική διακοπή της λειτουργίας αυτού του είδους των θεαμάτων, και αυτό γιατί όπως καταγγέλλουν, πίσω από τα ωραία ακροβατικά νούμερα, τα ζώα βασανίζονται και κακοποιούνται. Σύμφωνα με τα μέλη της «Ζωόφιλης δράσης» οι συνθήκες διαβίωσης κάτω από τις οποίες κρατούνται τα άγρια ζώα είναι κάτι περισσότερο από άθλιες και απάνθρωπες. «Τα βασανιστήρια που υφίστανται τα ζώα του τσίρκο, είναι πάρα πολλά. Η σκληρή πραγματικότητα, καλύπτεται πίσω από τη βιτρίνα των ακροβατικών, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει. Τα ζώα υποφέρουν και πρέπει επιτέλους να μπει ένα τέλος στην αιχμαλωσία όλων των άγριων ζώων», αναφέρει η κ. Ρένα Σακαδάκη, μέλος της «Ζωόφιλης δράσης». Εξαφανίσεις σκύλων Παράλληλα με τις καταγγελίες για τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων του τσίρκο, υπάρχουν και πολλές καταγγελίες για περίεργες εξαφανίσεις σκύλων. «Κάθε φορά που έρχεται το τσίρκο στην πόλη μας, δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά υπάρχει μια κατακόρυφη αύξηση της εξαφάνισης των σκύλων, που καταλήγουν τροφή για τα άγρια ζώα. Είναι κάτι που ακούγεται έντονα από πολλούς. Είναι μια φήμη, η οποία δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί δυστυχώς ακόμη. Όμως σας αναφέρω ότι από την ημέρα που ήρθε το τσίρκο στη Νέα Αλικαρνασσό, με έχουν πάρει 6-7 τηλέφωνα και μου λένε όλοι για το ίδιο πράγμα. Ότι δηλαδή θα αρχίσουν πάλι να χάνονται τα σκυλιά που υπάρχουν για παράδειγμα στην περιοχή του αεροδρομίου», αναφέρει μιλώντας στην «Τ» η κ. Ρένα Σακαδάκη. Μάλιστα όπως τονίζει η ίδια αυτό ακούγεται όποτε κάποιο τσίρκο επισκέπτεται το Ηράκλειο και δεν μπορεί να είναι τυχαίο, γιατί όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. «Έχει πάει ποτέ κανείς στην πίσω μεριά των τσίρκο για να δει τι συμβαίνει και να διαπιστώσει αν όσα ακούγονται είναι αλήθεια ή ψέματα;», διερωτάται η κ. Σακαδάκη, απευθύνοντας παράλληλα έκκληση στις αρμόδιες υπηρεσίες να ενσκήψουν στο θέμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη 29 δήμοι σε όλοι την Ελλάδα έχουν δηλώσει ότι δεν επιθυμούν τσίρκο στην περιοχή τους, ανάμεσα στους οποίους είναι και αυτοί του Ηρακλείου, των Χανίων, του Ρεθύμνου, του Αγίου Νικολάου, της Χερσονήσου και των Μαλίων.
«Ας βάλουμε τέλος στα μαρτύρια των ζώων»
Μέσα στα πλαίσια της διαμαρτυρίας των φιλόζωων συγκαταλέγεται και η έκδοση ενός ενημερωτικού φυλλαδίου. Μέσα από τις σελίδες του μπορεί κανείς να ενημερωθεί για το τι πραγματικά συμβαίνει -κατά τους ζωόφιλους- εντός των… τειχών των τσίρκο. Με το σύνθημα «ας βάλουμε τέλος στα μαρτύρια των ζώων του τσίρκου», παρουσιάζουν έρευνες της οργάνωσης «Υπερασπιστές των ζώων» που έγιναν σε πολλές χώρες και οι οποίες έδειξαν ότι η χρήση βίας για την εκπαίδευση των ζώων είναι συνηθισμένο φαινόμενο και μέρος της κουλτούρας του τσίρκου. «Ακόμα και ζώα όπως τα λιοντάρια και οι τίγρεις φτάνουν σε σημείο να τρέμουν από φόβο. Κατά κανόνα, αυτού του είδους οι πρακτικές λαμβάνουν χώρα στο παρασκήνιο. Κινηματογραφήσαμε εκπαιδευτές να χτυπούν καμήλες στο σώμα και το πρόσωπο για να τις αναγκάσουν να κάνουν πιρουέτες, να μαστιγώνουν πόνυ επανειλημμένα, να δέρνουν σκύλους και να τρυπάνε ελέφαντες με μυτερά αγκίστρια ή να τους χτυπάνε με σιδερένιους λοστούς», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο ενημερωτικό φυλλάδιο της «Ζωόφιλης δράσης».


ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΤΟΛΜΗ", 6/09/08

Σκύλος τηλεφωνεί στην Άμεση Δράση, για να σώσει το αφεντικό του.

ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΚΛΗΣΗ που η τηλεφωνήτρια στα επείγοντα δεν περίμενε ποτέ να λάβει. Αντί για φωνές, δάκρυα και ικεσίες για βοήθεια, άκουσε γαβγίσματα και το χαρακτηριστικό κλαψούρισμα ενός σκύλου. Λογικά η τηλεφωνήτρια θα έκλεινε τη γραμμή, θεωρώντας το τηλεφώνημα έργο φαρσέρ. Όμως ο ειδικά εκπαιδευμένος γερμανικός ποιμενικός σκύλος Μπάντι είχε ήδη σώσει το αφεντικό του τρεις φορές καλώντας τον αριθμό της Άμεσης Δράσης με τα δόντια του. Η Αστυνομία στο Σκοτσντέιλ της Αριζόνας έδωσε χθες στη δημοσιότητα την κασέτα με το τηλεφώνημα του Μπάντι, ηλικίας 18 μηνών, όταν το αφεντικό του υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο. Η τηλεφωνήτρια μιλάει στον Μπάντι ο οποίος γαβγίζει. Και δεν κλείνει, επειδή το τηλέφωνο από το οποίο έχει γίνει η κλήση ανήκει σε ομάδα αριθμών που έχουν δοθεί σε άτομα που είναι πιθανό να χρειαστούν βοήθεια και για τον λόγο αυτό ζουν με ειδικά εκπαιδευμένο σκύλο. Καλά εκπαιδευμένος Η τηλεφωνήτρια Κρις Τοτ διηγήθηκε στους δημοσιογράφους ότι ήταν η πρώτη φορά στα 5 χρόνια που βρίσκεται σε αυτή τη δουλειά, που δέχθηκε τέτοιου είδους τηλεφώνημα. Όταν έφτασε το ασθενοφόρο, ο Μπάντι μπήκε σε αυτό μαζί με το αφεντικό του, Ντέιβιντ Στάλνακερ, ο οποίος είχε υποστεί άλλα δύο εγκεφαλικά στο παρελθόν, λόγω ενός τραυματισμού στο κεφάλι πριν από δέκα χρόνια, όταν υπηρετούσε στον αμερικανικό στρατό. Είχε πάρει τον Μπάντι μόλις 8 εβδομάδων από μια οργάνωση στο Μίσιγκαν που ονομάζεται Ρaws With Α Cause, η οποία εκπαιδεύει σκυλιά να βοηθούν ανθρώπους. Ο Στάλνακερ εκπαίδευσε τον Μπάντι να σηκώνει το ακουστικό. Καθώς το κρατά με τα δόντια του πατιούνται τα πλήκτρα. Όποτε ένα πλήκτρο μένει πατημένο για περισσότερα από 3 δευτερόλεπτα, αυτόματα καλείται η Άμεση Δράση. «Ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει», δήλωσε ο περήφανος ιδιοκτήτης. «Με φροντίζει πολύ καλά». Ο Μπάντι δεν είναι ο πρώτος σκύλος που έχει σώσει το αφεντικό του καλώντας την Αστυνομία. Το 4χρονο ροτβάιλερ της Λιάνα Μπίσλι, η Φέιθ, έκανε ένα παρόμοιο τηλεφώνημα πατώντας το πλήκτρο γρήγορης κλήσης με τη μύτη της και γαβγίζοντας, όταν η επιληπτική ιδιοκτήτριά της έπεσε από την αναπηρική της καρέκλα και χτύπησε το κεφάλι της σε μια κόγχη, στο σπίτι της στην πολιτεία της Ουάσιγκτον το 2004.

ΤΑ ΝΕΑ, 17/09/08

Ο θάνατος του Αχιλλέα-Μπόμπου

Τελεσίγραφο αγανάκτησης από το Φιλοζωικό Ένα από τα μεγαλύτερα σε ηλικία και πλέον αγαπημένα σκυλιά της Χώρας πέθανε πριν λίγο καιρό. Ο Αχιλλέας-Μπόμπος, που εγκαταλείφθηκε νεαρός ακόμα στην πόλη της Χίου το 1996, υπήρξε ένα από τα πρώτα ζώα που περιέθαλψαν τα μέλη του νεοσυσταθέντος τότε Φιλοζωικού Συλλόγου. Μετά την αποπομπή του, ποιος ξέρει από ποιο σπίτι που τον βαρέθηκε, περιφερόταν στην πόλη αλλά έμενε κυρίως στο περιβόλι του Ιάκωβου και της Μαρίας Ζέκου, στο Βαρβάσι. Ο Αχιλλέας-Μπόμπος πέρασε μια περίοδο μελαγχολίας μετά την αναχώρηση του ζεύγους Ζέκου για το Λουξεμβούργο. Ξαναβρήκε αγάπη και περιποίηση στην οδό Ροΐδη και στο λιμάνι, από τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων της περιοχής, το περίπτερο απέναντι από τη «Βίβλο», το κρεοπωλείο Ζουμή, το εστιατόριο «Δελφίνια». Συνήθως κυκλοφορούσε με τον φίλο του, τον Πιτσιλωτό. Πολλές φορές εμφανίστηκε στον τοπικό Τύπο κάτω από ποικίλους τίτλους, όπως «έληξε από το 2004 η προθεσμία για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες», «το πρωινό του Μπόμπου», κ.α., αλλά και σε ξένα περιοδικά όπως το Hope του Ελληνικού Ταμείου Μέριμνας Ζώων στο Λονδίνο. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε κτηνίατρο τουλάχιστον τρεις φόρες, είτε λόγω δηλητηρίασης από φόλα είτε λόγω δυσπεψίας. Πριν λίγες μέρες, προαισθανόμενος το τέλος, απομακρύνθηκε από τη γειτονιά του. Τα ζώα έχουν την αξιοπρέπεια να μη θέλουν να τα βλέπουν οι δικοί τους όταν πεθαίνουν. Τον βρήκε η Δήμητρα Καυκάλα και η Μαργαρίτα Χατζελένη στις παραθαλάσσιες παρειές του Κάστρου. Άφησε την τελευταία του πνοή στο ιατρείο του Δρ Παναγιώτη Καρατζάνου όπου νοσηλεύτηκε. Η ζωή του Αχιλλέα-Μπόμπου θα μπορούσε να διδάξει πολλά στους ανθρώπους αν οι άνθρωποι είχαν νοημοσύνη. Η ανιδιοτελής αγάπη που προσέφερε στον καθένα, η ηρεμία και η πραότητα του παρά τις κακόβουλες επιθέσεις που δεχόταν, κυρίως από αυτοκίνητα, η στωικότητα με την οποία δεχόταν τις ταλαιπωρίες της ζωής αποτελούν παράδειγμα για όλους. Με το θάνατο του Αχιλλέα-Μπόμπου γυρίζει και μια σελίδα στο Φιλοζωικό Σύλλογο που αλλάζει πλέον στόχους. Ο Σύλλογος συνεχίζει να αρθρογραφεί προωθώντας τις ζωοφιλικές ιδέες αλλά δεν περισυλλέγει σκύλους. Μοιράζεται τις όποιες «ευθύνες» μπορεί να έχει ένα σωματείο εθελοντών με τον υπόλοιπο κόσμο. Όσοι υποστηρίζουν πως αγαπούν τα ζώα ας το αποδείξουν εμπράκτως. Ας περιθάλψουν οι ίδιοι τα εγκαταλειμμένα σκυλιά ή ας απαιτήσουν από τον κατεξοχήν αρμόδιο, το Δήμο Χίου, να το κάνει. Άλλωστε οι επιθέσεις που δέχτηκαν τα μέλη του Συλλόγου τον τελευταίο χρόνο για τα ελάχιστα πράγματα που κάνουν είναι διδακτικές. Λίγες μέρες μετά το θάνατο του Μπόμπου, ένας άθλιος τύπος έβρισε με τον χειρότερο τρόπο σε καφενείο στο λιμάνι μπροστά σε πλήθος κόσμου τον άνθρωπο που έφυγε από τη δουλειά του, χρησιμοποίησε το αυτοκίνητο του και πλήρωσε τη νοσηλεία του σκύλου. Αιτία του υβρεολογίου: «να μην ξαναπάρει ο Σύλλογος σκυλιά από το λιμάνι για να τα σκοτώσει». Αυτό κατάλαβε ο ηλίθιος

Δημοκρατική Ανεξάρτητη Χιώτικη Εφημερίδα

Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΦΑΛΑΙΝΑΣ

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ

Ross Ariffin

">


Ο Ross Ariffin είναι ένας γνωστός κλασσικός πιανίστας με καταγωγή από τη Μαλαισία. Ο ίδιος είναι μεγάλος φιλόζωος. Θα δώσει συναυλία για την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων και για τα αδέσποτα ζώα της Τουρκίας. Η συναυλία οργανώνεται από φιλοζωικά σωματεία της Τουρκίας και της Ευρώπης με αφορμή τις σφαγές και εκατόμβες ζώων στην Τουρκία. Θα είναι μια μουσική διαμαρτυρία. Τα ζώα δεν έχουν φωνή για να μιλήσουν. Οι φιλόζωοι υψώνουν τη φωνή τους για αυτά.
Λέτε οι "κυρίες" στην Ελλάδα να μηνύσουν και αυτόν για "εξαγωγέα";!

ΤΟΥΡΚΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ.

Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς το δράμα των ζώων αυτών. Δεν υπάρχουν άλλα δάκρυα να χύσει κανείς για τις ψυχές τις αδικοχαμένες.

Που να στείλουμε τα δικά μας "συγχαρητήρια" στους φίλους σας & συνεργάτες σας στην Τουρκία, κυρίες της "Συνομοσπονδίας", του Λαυρίου, Βόλου, της Σαλαμίνας και Αθήνας; Τα χάλια αυτά, το μακελειό δεν τα βλέπετε; Φανταζόμαστε, ότι και αυτά είναι κάποια από τα "ευτυχισμένα" αδέσποτα της γείτονας χώρας στα πλαίσια των πρότυπων μέτρων. Το βλέμμα μας για αντιγραφή προς τα εκεί να στρέψουμε και όχι προς την πολιτισμένη Ευρώπη; Αυτό θέλετε; Εύγε σας! Μας θυμίζετε τη φράση που έλεγαν κάποιοι νοσηροί πρόγονοί μας, "καλλίτερα το τούρκικο φέσι παρά η παπική τιάρα"! Για να είσαι πολιτισμένος και να φέρεσαι ανθρώπινα δεν χρειάζεται τίποτα από τα δύο να προσκυνάς. Αρκεί να είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Οι φωτογραφίες και το υλικό είναι από το sonny4animals που τόσο συμπαραστάθηκε και βοήθησε για την απελευθέρωση των 102 σκύλων στην Ancona. Τους ευχαριστούμε πολύ.

Ο Τούρκος Δήμαρχος της πόλης Beykoz.

O Muharrem Ergül, όλο χαμόγελα!

"Δε θέλουμε δολοφόνους ζώων εδώ! "

Η αφίσα που τοποθέτησαν οι Γερμανοί φιλόζωοι για να αναβληθεί η επίσκεψη του δημάρχου στο Βερολίνο.

Η επίσκεψη ακυρώθηκε. Οι Αρχές στη Γερμανία δεν είναι όπως εδώ στην Ελλάδα. Εκεί ισχύει"φωνή λαού, οργή λαού". Οι Αρχές σέβονται τους πολίτες.

Τα δολοφονημένα ζώα.

Θαυμάστε ποιοι στέλνουν συγχαρητήρια και χειροκροτούνται από τις "φιλόζωες" κυρίες.
Τι έχετε να πείτε για αυτό;

Οι σκύλοι της πόλης Beykoz.

Αυτοί είναι που δίνουν τα συγχαρητήρια! Εκατόμβες σκύλων στην Τουρκία με τις ευχές των Αρχών. Στο διάλειμμα για ξεκούραση από τις σφαγές στέλνουν και τα συγχαρητήρια στον υφυπουργό στην Ελλάδα.
"Γκιαούρ εφέντημ, συγχαρητήρια που θέλεις να απαγορεύσεις την έξοδο των ζώων από το Γιουνανιστάν. Άσε, θα τα πάρουμε εμείς, να εξασκηθούμε στις μεθόδους εξολόθρευσης και σφαγής!"
Ε, κυράδες, ανόητες και θεόστραβες, εξακολουθείτε να λέτε τις σαχλαμάρες σας; Δε σας ταρακουνάει η κραυγή των δολοφονημένων ζώων. Η κραυγή και ο κονιορτός μέχρι την Αθήνα έφτασαν. Οι Τούρκοι ξεσηκώθηκαν. Δεν είναι ραγιάδες σαν τους Έλληνες και κυνηγάνε τον Δήμαρχο και τις Αρχές. Ξεκίνησαν μεγάλο αγώνα για να σώσουν τα αδέσποτα τους. Στράφηκαν στο εξωτερικό, Ευρώπη και Αμερική, οργανώνουν διαδηλώσεις και συναυλίες σε ξένες πόλεις εν όψη της Ημέρας των Ζώων. Εσείς; Τι κάνετε εσείς; Μισαλλόδοξες κυράδες; Φορέσατε τη φουστανέλα σας και είπατε να κυνηγήστε τους ξένους; Σαν δε ντρέπεστε λιγάκι. Φαιδρές και ψεύτρες είστε. Τίποτα άλλο. Αλλά ήγγεκεν η ώρα.


Μια από τις τάφρους με τα πτώματα των δολοφονημένων σκύλων στη πόλη Beykoz και στην ευρύτερη περιοχή της Κωνσταντινούπολης.

Οι φίλοι "καρδάσηδες" της γείτονας χώρας.

Yavru Kopegin Katili - video powered by Metacafe


Αυτοί είναι οι "μεγάλοι φιλόζωοι" που έστειλαν τα συγχαρητήρια στον υφυπουργό. Δείτε τα έργα τους και θαυμάστε τους. Όπως και στην Ελλάδα, έτσι και στην Τουρκία τα αδέσποτα διάγουν βίο "ονειρικό".

Τι έχουν να πούνε οι λάλιστατες φιλόζωες κυρίες που κόμπαζαν ότι κάποιος υποτιθέμενος σύλλογος χωρίς όνομα και λοιπά στοιχεία από την Τουρκία έστελνε χαιρετίσματα στον Έλληνα υφυπουργό;
Μάλλον για γέλωτες είναι οι κυρίες.

Κιλκίς, η πόλη της φόλας.

Δυστυχώς δεν είναι η μοναδική πόλη στην Ελλάδα. Σας είχαμε δείξει φωτογραφίες από το γεγονός το συγκεκριμένο. Μετά από σκέψη και τις εξαγγελίες του υφυπουργού περί ευτυχισμένων αδέσποτων, ήρθε η ώρα να δείτε και το video live. Είναι σκληρό. Ναι. Αλλά δεν είμαστε εδώ για να σωπαίνουμε όπως κάνουν πολλοί. Δεν είμαστε εδώ για να ωραιοποιούμε τις καταστάσεις. Είμαστε εδώ για να καταγγέλλουμε και καυτηριάσουμε το ΈΓΚΛΗΜΑ Για να μπορέσουμε κάτι να αλλάξουμε.

ΟΙ ΚΥΝΕΣ .....ΠΑΙΖΕΙ ΜΕΡΟΣ 2

ΟΙ ΚΥΝΕΣ......ΠΑΙΖΕΙ ΜΕΡΟΣ 1

ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Dogs and cats in Greece

Αδέσποτα ζώα στη Ελλάδα, όπου και να βρίσκονται η μοίρα τους είναι κοινή. Όλα πεινάνε για αγάπη και φροντίδα, για ένα ΧΆΔΙ. Ζώα που κάποτε είχαν ένα σπιτικό και ιδιοκτήτες και ξαφνικά μια μέρα βρέθηκαν στο δρόμο. Και ένα κράτος απών, που το μόνο που κάνει, είναι να κομπάζει ότι "τα ελληνικά αδέσποτα είναι τα πιο ευτυχισμένα στο κόσμο! Η θέση τους είναι στο δρόμο". Όλοι οι σοφοί στην Ελλάδα γεννήθηκαν. Εύγε τους!

Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΑ.

Ο μεγάλος απών από την επιχείρηση ήταν το κράτος και οι Αρχές. Μόνο να εξαγγέλλουν εγκυκλίους ξέρουν. Εγκυκλίους που δεν είναι εφαρμόσιμοι γιατί είναι αντισυνταγματικοί

Κύριε Κιλτίδη, ιδού τα ευτυχισμένα αδέσποτα της Ελλάδας!

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008, 11 το βράδυ, στον Υμηττό, πάνω από τη Γλυφάδα, το Ζωοφιλικό Σωματείο της Γλυφάδας με το όνομα "Δικαίωμα Ζωής" σε συνεργασία με τη "Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης" σε μια αποστολή διάσωσης. Έξη μήνες πριν ασυνείδητος εγκατέλειψε θηλυκό κουτάβι 3 μηνών με το περιλαίμιό του στο βουνό. Τη σίτιση του σκύλου ανέλαβε η κα Μαρία Παπαδάτου που κάθε βράδυ ανέβαινε στο βουνό όπου σίτιζε περίπου 8 αδέσποτα. Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειές της να πιάσει το σκυλί επειδή ήταν θηλυκό και επειδή έβλεπε το περιλαίμιο να μπαίνει στο λαιμό του και να το πνίγει, δεν τα κατάφερε για πολλούς μήνες. Τέλος το βράδυ της 9ης Σεπτεμβρίου με τη βοήθεια του Προέδρου του Σωματείου "Δικαίωμα Ζωής" κ. Στέλιου Θεοδοσόπουλου, του Δημοσιογράφου κ. Στέλιου Χρυσοστομίδη, της Κας Μαρίας Παπαδάτου και τις οδηγίες της Προέδρου της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης κας Ε. Παπαγιαννοπούλου η οποία χορήγησε CEDALIN, ισχυρό υπνωτικό, μετά από παραμονή και παρακολούθηση 3 ωρών η Ντίβα ήταν επιτέλους στο κλουβί. ο κ. Θεοδοσόπουλος, φαρμακοποιός στο επάγγελμα, με προσοχή απομάκρυνε το περιλαίμιο που είχε γίνει βρόγχος και έπνιγε το άτυχο ζώο. Αμέσως μετά φάνηκε η τεράστια πληγή στο λαιμό του που έφθανε μέχρι το λαρύγγι.

8.30 το πρωί το σκυλί μεταφέρεται στο κτηνιατρείο του κ. Θωμά Σβήγκα όπου του δίνονται οι πρώτες βοήθειες. Μετά τις απαραίτητες αιματολογικές εξετάσεις στειρώνεται άμεσα, εφόσον είχε ναρκωθεί για να καθαρισθεί η πληγή στο λαιμό. Ήταν έγκυος με 5 κουτάβια. Ευτυχώς η πληγή δεν είχε μολυνθεί. Θα παραμείνει αρκετές ημέρες στην εντατική στο κτηνιατρείο και όταν ξεφύγει τον κίνδυνο θα φιλοξενηθεί από τους εθελοντές των δύο ζωοφιλικών σωματείων που βοήθησαν στη διάσωσή της.

Μία ακόμη περίπτωση διάσωσης κακοποιημένου σκύλου από τις δεκάδες που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα ζωοφιλικά σωματεία αλλά και ιδιώτες που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη φροντίδα και περίθαλψη των αδέσποτων, εκεί όπου η Πολιτεία για ακόμη μία φορά μετρά απουσίες!!!!!!!

Ναυσικά Κορνηλίου

Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης

ANIMAL ABUSE IN KOS

">

ANIMAL ABUSE IN GREECE.

">

ΣΚΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

">

Ο Θάνος και ο Τάσος είναι μαθητές . Λυπούνται για την κατάσταση των αδέσποτων στη χώρα τους και θα άλλαζαν κάτι αν μπορούσαν. Είναι όμως νέοι και μικροί και δεν έχουν τη δύναμη. Για αυτό έκαναν αυτό το μικρό Video στο μάθημα των Γερμανικών και έβαλαν τα δικά τους λόγια σα να μιλάνε τα ζώα.
Bravo, Τάσο και Θάνο.

Κακοποίηση αδέσποτων στα Τρίκαλα

Αγανάκτηση έχουν προκαλέσει στους Τρικαλινούς πολίτες τα περιστατικά κακοποίησης και πολλές φορές ακόμη και θανάτωσης αδέσποτων ζώων στην πόλη των Τρικάλων.Δύο πρόσφατα περιστατικά έχουν προκαλέσει την αντίδραση των εκπροσώπων του Φιλοζωικού Συλλόγου Τρικάλων «Ο Άργος», οι οποίοι προειδοποιούν ότι θα κινηθούν εναντίον των δραστών δικαστικά, ενώ και η δημοτική αρχή είναι διατεθειμένη να λάβει αντίστοιχα δραστικά μέτρα.
Πιο αναλυτικά, όπως αναφέρεται από το Σύλλογο, στο δημοτικό κτηνιατρείο, όπου φυλάσσονται και αποθεραπεύονται τα αδέσποτα στο χώρο του πρώην στρατοπέδου Παπαστάθη, εισέβαλαν άγνωστοι, οι οποίοι, αφού έσπασαν την κλειδαριά, έβγαλαν τα ζώα από τα κελιά τους και τα κακοποίησαν, χτυπώντας τα βάναυσα.
Κατά τα μέλη του Συλλόγου, τα αδέσποτα κακοποιούνται από συγκεκριμένους ανθρώπους και σε συγκεκριμένες περιοχές της πόλης. Σύμφωνα με το Σύλλογο, οι συγκεκριμένες πράξεις έχουν επαναληφθεί πολλές φορές και στο παρελθόν.

Ελεύθερος Τύπος

13/08/08

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ

Από την Ελλάδα στη Γερμανία.

Βγήκε από τον τάφο, σώθηκε και σήμερα ζει και... ευδοκιμεί στη Γερμανία.
Ο λόγος για τη Μανταλένα, μια πανέμορφη σκυλίτσα, την οποία κάποιοι πέταξαν σε μια τρύπα στην είσοδο του φαραγγιού της Αγίας Ειρήνης Χανίων που είχε γίνει ένας πραγματικός τάφος σκύλων, όπως είχε καταγγείλει στις 23 Απριλίου με επιστολή του στα "Χ.Ν." ο "Φιλοζωικός Σύλλογος Χανίων".
Το σκυλί σώθηκε με ενέργειες του συλλόγου και τη βοήθεια ορειβάτη και σπηλαιολόγου, που κατέβηκαν στο βάραθρο ζώων και το έσωσαν για να το θέσει υπό την προστασία της μια Γερμανίδα φιλόζωος, η Ρεγγίνα Σμιθ η οποία από τη Γερμανία μας έστειλε επιστολή στην οποία σημειώνει μεταξύ άλλων:
"Η Μανταλένα έφτασε! Στις 24 Απριλίου 2008, τα “Χανιώτικα νέα” δημοσίευσαν την τρομερή ιστορία του «τάφου των σκύλων», κοντά στην Αγία Ειρήνη. Θυμάστε; Αμέσως τα νέα του αποτρόπαιου αυτού περιστατικού ταξίδεψαν ανά τον κόσμο. Δυστυχώς, όπως συμβαίνει πάντοτε σε περιστατικά που αφορούν κακοποίηση ζώων στην Ελλάδα, το έγκλημα αυτό παρέμεινε ατιμώρητο, παρόλο που όλοι στην περιοχή γνώριζαν για τον διεστραμμένο αυτό τρόπο που ακολουθείται σε περιπτώσεις που κάποιος θέλει να ξεφορτωθεί ανεπιθύμητα ζώα. Κανείς δεν μπορεί να με κάνει να πιστέψω πως ο ιδιοκτήτης του πεταμένου αυτού ζώου είναι άγνωστος. Εξάλλου, μιλάμε για ένα θηλυκό ζώο, που υπολογίζεται 6 με 7 χρόνων, το οποίο είχε γεννήσει ήδη αρκετές φορές. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων μηνών κανείς στην Κρήτη δεν θέλησε να υιοθετήσει αυτό το υπέροχο και ευγενικό ζώο. Για αυτό τον λόγο, η Μανταλένα -όπως την ονόμασαν οι διασώστες της- ετοιμάστηκε να ταξιδέψει στη Γερμανία όπου και έφτασε την περασμένη Τετάρτη και όπου δεν θα την πληγώσει κανείς ποτέ ξανά.
Ούτε οι προσπάθειες της κας Ιωάννας Καραγκούνη να θέσει τους συμπολίτες της κατά των «σατανικών Γερμανών», ούτε οι προσβλητικές προσπάθειες του κ. Κιλκίδη, υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, να φοβίσει τους γενναίους ακτιβιστές στην Ελλάδα, δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν τη μεταφορά του ζώου. Η Μαγδαληνή βρίσκεται εδώ στη Γερμανία κάτω από την προστασία μιας ανάδοχης οικογένειας. Παίζει και τρέχει μαζί με πέντε ακόμα ζώα που διασώθηκαν από την Κρήτη σε ένα μεγάλο κήπο".
Την επιστολή μας μετέφερε ο Φιλοζωικός Σύλλογος Χανίων: "Η προστασία των ζώων", ο οποίος σε ανακοίνωσή του αναφέρει μεταξύ άλλων:
Η Μανταλένα -αφού δέχτηκε κατ’ αρχάς την κτηνιατρική φροντίδα και μετέπειτα την αγάπη και τη στοργή των μελών του συλλόγου μας και ιδιαίτερα της κυρίας Λίντα Λούκας, που για μήνες τη φιλοξένησε στο σπίτι της- άρχισε σιγά σιγά να ξεπερνά τα τραύματά της, σωματικά και ψυχικά, που κάποιοι ανεύθυνοι, ανάλγητοι και εγκληματίες της προκάλεσαν και τώρα είναι ένα ζώο που δέχεται την αγάπη και τη στοργή των γερμανών ζωόφιλων, που τη φιλοξενούν στο σπίτι τους στη Γερμανία: της κ. Ρεγγίνα Σμιθ και του συζύγου της, έως ότου βρεθεί η σωστή και κατάλληλη ανάδοχη οικογένεια, που θα τη φροντίζει μέχρι το τέλος της ζωής της. Ας σημειωθεί ότι το ζεύγος Σμιθ είναι λάτρεις της χώρας μας αλλά και κριτές της άσχημης πλευράς της - και κυρίως αυτής που αφορά στη συμπεριφορά των Ελλήνων απέναντι στα ζώα. Ναι κ. Κιλτίδη. Η Μανταλένα, όπως και χιλιάδες άλλα κατοικίδια ζώα δεν έγινε λουκάνικο, δεν έγινε γούνα, δεν έγινε κρέμα καλλυντική, δεν έγινε πειραματόζωο. Έγινε ένα ευτυχισμένο σκυλάκι και βρέθηκε από τα έγκατα της γης στο σπίτι και στη ζεστή αγκαλιά αλλοδαπών ζωόφιλων.
Πώς είπατε κύριε Κιλτίδη; Το περιστατικό αυτό αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση; Επί τέλους ας μπει τέρμα σ’ αυτήν την καραμέλα της ντροπής που καλύπτει - τι άλλο; Την ανικανότητα της πολιτείας και του Υπουργείου σας να επιλύσει το πρόβλημα των αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων.
Πειραματόζωα γίνονται εδώ στη χώρα μας εκατοντάδες και εκατοντάδες ζώα. Ναι, πολλοί ιδιοκτήτες πειραματίζονται, για παράδειγμα, πόσες μέρες μπορεί να μείνει νηστικό ένα ζώο, πόσες μέρες άνυδρο, πόσο ξύλο μπορεί να αντέξει, πόσες μέρες μπορεί να επιβιώσει μέσα στον καύσωνα ή μέσα στο χιόνι, πόσες μέρες τραυματισμένο στην άσφαλτο, πόσα χρόνια μπορεί να αντέξει αλυσοδεμένο και μέσα στο σάπιο βαρέλι του. Γνωρίζετε -πιστεύουμε- πολύ καλά, αλλά πρέπει και να το παραδεχτείτε, ότι αυτή είναι δυστυχώς η αλήθεια. Γι’ αυτό ας σταθούμε λίγο στα λόγια του μεγάλου μας ποιητή που σοφά και μεστά λέει. "πάντ\' ανοιχτά πάντ’ άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας»".

ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ 4/9/08

Το βαρύ φορτίο των αδέσποτων και η αδιαφορία του κράτους.

Οι περισσότεροι δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Μας φαίνεται μάλλον εξωφρενικό, άνθρωποι να παρατούν τις δουλειές τους για να τρέχουν πίσω από τραυματισμένα αδέσποτα, να τα περιθάλπουν με δικά τους έξοδα και να φροντίζουν να τους βρίσκουν σπίτια για να ζήσουν την υπόλοιπη σκυλίσια τους ζωή, με αγάπη και ασφάλεια. Δεν το καταλαβαίνουμε, όμως μέσα μας σκεφτόμαστε, ευτυχώς που δεν είναι όλοι σαν κι εμάς... Εκατοντάδες πολίτες αυτής της χώρας, μέλη φιλοζωικών σωματείων, έχουν επωμιστεί την ευθύνη για την αντιμετώπιση του προβλήματος των αδεσπότων και μαζί και το βαρύ οικονομικό φορτίο που αυτή συνεπάγεται. Μολονότι δίνουν το «παρών» εκεί που το κράτος μετρά συνεχώς απουσίες (ελάχιστοι δήμοι υλοποιούν ως οφείλουν πρόγραμμα περισυλλογής και στειρώσεων των αδεσπότων - αλήθεια, πού πήγαν τα 12 εκατ. ευρώ των επιχορηγήσεων;), βρίσκουν τους αρμόδιους απέναντι και όχι δίπλα.
«Μπορεί να μην κουνάνε ούτε ένα δαχτυλάκι, αλλά όταν πάμε εμείς να κάνουμε τη δουλειά, συμπεριφέρονται λες και τα αδέσποτα είναι... ιδιοκτησία του ελληνικού Δημοσίου. Λες και χάνουν έσοδα», λέει στην «Κ» η κ. Ειρήνη Μολφέση, πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας. Βασικό σημείο τριβής αποτελεί η επιλογή πολλών οργανώσεων να μεταφέρουν τα διασωθέντα ζώα σε οικογένειες του εξωτερικού.
«Εχουμε ακούσει ότι τα στέλνουμε έξω για... πειράματα, για τη γούνα τους, ακόμα και για να γίνουν τροφή! Να ξέρανε μόνο πόσο οδυνηρή είναι για οποιονδήποτε εθελοντή η στιγμή που αποχωρίζεται ένα ζώο που έχει φροντίσει για τόσο καιρό. Αλλά ακόμα και όταν τους δείχνουμε φωτογραφίες από τα ίδια τα ζώα με τις νέες τους οικογένειες, δεν πείθονται.». Πράγματι, είναι άξιον απορίας πώς κινητοποιείται ο κρατικός μηχανισμός για να σταματήσει τη μεταφορά ζώων (έχουν σταματήσει πολλές αποστολές με αστυνομική παρέμβαση στα λιμάνια ή τα αεροδρόμια), ενώ οποιαδήποτε άλλη καταγγελία -για βασανισμούς ζώων, για εγκαταλείψεις, για παράνομα pet shops- πέφτει στο κενό.
«Θα ήταν και ευκολότερο και φθηνότερο να βρίσκαμε σπίτια στην Ελλάδα», εξηγεί η κ. Μολφέση. «Και πράγματι πολλά ζώα έχουν δοθεί σε άριστες ελληνικές οικογένειες. Δυστυχώς, όμως, η ζήτηση δεν μπορεί να καλύψει την προσφορά. Ετσι, ξεκινήσαμε συνεργασία με αναγνωρισμένα σωματεία της Ευρώπης. Χώρες όπως η Γερμανία έχουν πολλαπλάσιο πληθυσμό από τον δικό μας, διαθέτουν φιλοζωική παιδεία, καλή οργάνωση και αυστηρή φιλοζωική νομοθεσία - η οποία συν τοις άλλοις τηρείται! Υπολογίζεται ότι 30.000 Γερμανοί αναζητούν κάθε χρόνο έναν σκύλο για συντροφιά, πολλοί από τους οποίους ηλικιωμένοι, οι οποίοι μάλιστα ψάχνουν μεγαλύτερα σε ηλικία σκυλιά, “κάποιο να βρίσκεται στα γεράματα σαν κι εμένα”, όπως μας λένε».
Περίπου 100 σωματεία από όλη τη χώρα στέλνουν κάθε χρόνο περισσότερα από 6.000 ζώα σε χώρες της Ευρώπης. Το κόστος για την περίθαλψη και τη μεταφορά του κάθε ζώου ξεπερνά τα 350 ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται τυχόν χειρουργικές επεμβάσεις. «Προχωρούμε στην πλήρη αποκατάσταση του κάθε ζώου, όσο δαπανηρή κι αν είναι. Για την ακρίβεια, δίνουμε προτεραιότητα σε αυτά που έχουν άμεση ανάγκη, τα πληγωμένα, τα άρρωστα, τα κουτάβια. Αλλά πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι ένα ζώο στο δρόμο αργά ή γρήγορα θα σκοτωθεί», συμπληρώνει η κ. Κλέα Μοριανού, μέλος του σωματείου Stray.gr. «Πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν μπορούμε πια να βασιζόμαστε στη φιλοζωία των ξένων».

Λίνα Γιάνναρου

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ενας σκύλος στην Αθήνα.

Νόμιζα ότι φωτογράφιζαν το κτίριο της Βουλής. Αλλά είχα κάνει λάθος. Φωτογράφιζαν ένα από τα αδέσποτα του Συντάγματος. Σκέφτομαι σε πόσες ψηφιακές λήψεις τουριστών, πρωταγωνιστούν οι σκύλοι της Αθήνας. Σε αναρίθμητα, πάντως, μπλογκ επισκεπτών της Ελλάδας, η ύπαρξη των αδέσποτων στο κέντρο της πόλης προκαλεί κατάπληξη και σχολιάζεται ως χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας μαζί με ένα ακόμη. Εκείνο το «Μη ρίχνετε χαρτιά». Οχι, βέβαια, στον δρόμο. Εκεί, δεν έχουμε πρόβλημα. Αν μας ταυτίζουν με αδέσποτα σκυλάκια και γεμάτους κάδους σε W.C., ίσως κάτι να μην πάει καλά, αλλά ας δείξουμε ότι διαθέτουμε χιούμορ.
Εύχομαι τα σκυλάκια του Συντάγματος να μην περνούν σκυλίσια ζωή, αλλά δεν κόβω και το χέρι μου. Οσο για τα αδέσποτα, που κυκλοφορούν δήθεν ελεύθερα στην πιο εχθρική προς τα ζώα πόλη της Ευρώπης, αναγκάζομαι να τα αποδεχτώ ως μία ακόμη παραδοξότητα αυτής της παράλογης πρωτεύουσας. Αλλά για τα άλλα τετράποδα, τα μικρά ή τα μεγάλα που ζουν και αυτά ως «Αθηναίοι πολίτες» αλλά χωρίς δικαιώματα; Εκεί, να δείτε σύμφωνα ελεύθερης συμβίωσης που χρειάζονται.
Γωνία Πανεπιστημίου και Πεσμαζόγλου, έξω από το Αρσάκειο, τον είδα να ανηφορίζει προς Κοραή. Ηταν σαν ένας άγγελος, μέσα στον γενικό χαμό της κίνησης, 16 - 17 χρόνων το πολύ, και αντί να κρατάει αμνό στα χέρια, είχε στην προστατευτική αγκαλιά του ένα γκρίζο χνουδωτό γατάκι. «Δεν μπορούσα να το αφήσω», μου είπε όταν τον ρώτησα αυθόρμητα αν το μάζεψε από τον δρόμο. «Το θέμα όμως είναι ότι δεν με παίρνει κανένα ταξί. Και πάω στο Παγκράτι».
Τον άφησα με ένα «μπράβο» και τον σκέφτηκα να ανοίγει δρόμο μέσα στα ευγενικά αθηναϊκά πλήθη με ένα νεογέννητο γατάκι στα χέρια. Κι αν του έπεφτε και το έχανε σε ένα στραβοπάτημα ή το, πιο πιθανό, σε ένα σκούντημα, από αυτά που μοιράζονται αφειδώς χωρίς συγγνώμη;
Πάντως, στην κυρία που είδα μέσα στο τραμ αποκλείεται να της συνέβαινε κάτι τέτοιο, αφού το σκυλάκι της το μετέφερε σαν χειραποσκευή. Ηταν ένα μικρό, άσπρο σκυλάκι, μάλλον τεριέ, και φαινόταν ήσυχο και ασφαλές μέσα στη διάφανη, αεριζόμενη τσάντα της μεταφοράς του. Εβλεπα μπροστά μου την εφαρμογή της διάταξης των αθηναϊκών τραμ, χάρη στην οποία -πόση γενναιοδωρία!- επιτρέπεται στους πολίτες να συνοδεύονται από τα ζώα τους, αρκεί να είναι «πακεταρισμένα»! Αν έχετε ντόμπερμαν, λυκόσκυλο ή ακόμα χειρότερα Αγίου Βερνάρδου, ξεχάστε το. Ποδήλατο μπορείτε να βάλετε στο τραμ (και πολύ σωστά) αλλά μεγάλο σκύλο, όχι. Μήπως σκέφτηκε η διοίκηση των τραμ ότι «δεν είμαστε αρκετά ώριμη ως κοινωνία να δεχτούμε το μέτρο»;
Σκέφτομαι ότι σε άλλες «ώριμες» κοινωνίες (θα περιμένουμε, πού θα πάει;), οι σκύλοι μπαίνουν κανονικά σε γεμάτα λεωφορεία και οι συνοδοί τους πληρώνουν και ένα εξτρά εισιτήριο. Εδώ, θα μου πείτε, πολλοί συμπολίτες μας σε στραβοκοιτάζουν όταν βάλεις το σκύλο σου στη θάλασσα, στα μέσα μαζικής μεταφοράς θα κολλήσουμε τώρα; Α, όλα κι όλα, η Αθήνα αγαπάει τα ζώα. Απόδειξη, η ελευθερία που προσφέρει στα αδέσποτά της. Εχουμε τη δική μας εκδοχή της ωριμότητας.

Νίκος Βατόπουλος

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η τετράποδη οικογένεια των Αλκυονίδων.

Τετράποδοι Ροβινσώνες
Tης Μαριαννας Τζιαντζη


Υπάρχουν και καλές ειδήσεις ή, έστω, καλές ειδήσεις που έχουν και μια σκοτεινή πλευρά. Η καλή είδηση, που παρουσιάστηκε στην πρωινή εκπομπή ΒΒC@ΣΚΑΪ με τον Δημήτρη Γιαγτζόγλου, ήταν ότι η σκυλίτσα και τα πέντε κουταβάκια της, που η μοίρα τα έριξε σε μια βραχονησίδα των Αλκυονίδων, στον Κορινθιακό, βρέθηκαν από μια φιλοζωική οργάνωση και θα ζήσουν. Η σκοτεινή πλευρά είναι ότι πριν από μερικούς μήνες κάποιος ξεφορτώθηκε την έγκυο σκυλίτσα του εγκαταλείποντάς τη σε ένα άνυδρο ξερονήσι.
Στο ρεπορτάζ εμφανίστηκαν φιλόζωοι και κτηνίατροι που εξήγησαν πώς επιβίωσαν οι τετράποδοι Ροβινσώνες, δηλαδή πίνοντας βρόχινο νερό και τρώγοντας γλάρους και ψάρια. Πετσί και κόκκαλο είχαν μείνει τα δόλια τα ζώα, αλλά τουλάχιστον τώρα βρίσκονται σε καλά χέρια.
Η σχέση μας με τα ζώα δεν μπορεί να είναι σαν και αυτές που αναπτύσσονται μεταξύ δίποδων όντων στο Διαδίκτυο. H κατοχή ενός ζώου συνεπάγεται την ανάληψη μιας στοιχειώδους ευθύνης. Δυστυχώς, δεν είναι λίγοι εκείνοι που εγκαταλείπουν τα ζώα τους μες στο καλοκαίρι κι έτσι συχνά ακούμε σκυλιά να ουρλιάζουν σπαρακτικά στις ταράτσες των πολυκατοικιών, τρελαμένα από τη ζέστη και τη μοναξιά. Ας μην τα αποκτούσαν ποτέ, ας μη γίνονταν φιλόζωοι με ημερομηνία λήξεως.
Είναι αυτονόητο ότι χιλιάδες ενήλικες και χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα στους πολέμους, πεθαίνουν από την πείνα και τις επιδημίες και ότι αυτοί οι άδικοι θάνατοι είναι η μεγάλη πληγή της εποχής μας. Το θέμα δεν είναι η διάσωση των έξι σκυλιών, αλλά το τι είναι ικανός να διαπράξει ένας άνθρωπος που η ευαισθησία του δεν του επιτρέπει να σκοτώσει ένα ανεπιθύμητο ζώο, αλλά ταυτόχρονα δεν τον εμποδίζει να το εγκαταλείψει σε ένα βράχο στη μέση της θάλασσας. Η ταλαιπωρία των έξι ζώων υπογραμμίζει τη σκληρότητα του ανθρώπου, η οποία ποτέ δεν εκδηλώνεται «μόνον» απέναντι στα τετράποδα.
Στην εκπληκτική αυτοβιογραφία του ο Γεώργιος Α. Ζαρίφης μιλάει για κάποια άλλα εγκαταλειμμένα σκυλιά που ζούσαν στην Οξειά, στα Πριγκηπονήσια. Το 1910, ο μικρός Γιώργος πήγε με τους γονείς του και τους καλεσμένους τους μια εκδρομή στον Μαρμαρά. Καθώς το καραβάκι πλησίαζε στην Οξειά, είδε χιλιάδες σκυλιά που «περιφέρονταν απελπισμένα, σκελετωμένα, πειναλέα και τρελά από τη δίψα». Τα δύστυχα αυτά ζώα ήταν τα άλλοτε αδέσποτα σκυλιά της Κωνσταντινούπολης, που τα μάζεψαν οι Νεότουρκοι και τα μετέφεραν στην απομονωμένη και ακατοίκητη Οξειά, η οποία υποτίθεται ότι θα μετατρεπόταν σε κυνοκομείο. Δεν τα σκότωσαν (μια λύση «πρακτικότερη και πιο ανθρωπιστική», κατά τον συγγραφέα) επειδή το Ισλάμ απαγορεύει τη σφαγή ζώων που δεν πρόκειται να φαγωθούν... Οι εφημερίδες της Πόλης διαβεβαίωναν τον πληθυσμό ότι υπάλληλοι της δημαρχίας έφερναν τακτικά στα ζώα νερό και τροφή, πράγμα που ποτέ δεν συνέβη. Σύντομα ο ξένος Τύπος άρχισε να γράφει για το «άγος της Οξειάς», αλλά στο μεταξύ όλα τα σκυλιά είχαν πεθάνει «από λύσσα, πείνα, δίψα και αλληλοφάγωμα, χωρίς να παραβιασθεί το Κοράνι!»
Οι Νεότουρκοι είναι παρελθόν, όμως οι κάποιοι Νεοέλληνες αποδεικνύονται ικανοί να μιμηθούν την πιο μαύρη κληρονομιά τους.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μας τελείωσε η Arkouda!

Όποιος συκοφαντεί και δυσφημεί πρέπει να είναι έτοιμος να δεχτεί και τις συνέπειες. Όποιος σκάβει το λάκκο των άλλων στο τέλος πέφτει μέσα ο ίδιος. Φανταστείτε πόσες παραβάσεις έκανε η αρκουδίτσα για να κλειδωθεί το blog. Η κυριότερη όμως ήταν ότι κάποιες έξυπνες φίλες της την βρήκαν αφελή και της πλάσαραν δικαστικά έγγραφα να δημοσιεύσει. Άκρως παράνομο. Οι φίλες της την έβαλαν μπροστά για να την πληρώσει αυτή. Αυτές κρύβονται πάντα πίσω από καλόπιστα άτομα. Από τη φούρια της ούτε μια στιγμή δε σκέφτηκε ότι παρανομεί. Τώρα που ο εισαγγελέας όμως θα ζητήσει να μάθει πως και από που έφτασαν τα έγγραφα στα χέρια της, τι θα κάνουν οι "αξιότιμες" φίλες της; Κυρίως αυτές που κάθονται σε θέση δημοσίου υπαλλήλου. Μάλλον θα πέσουν και αυτές πάραυτα σε χειμερία νάρκη! Διαβάστε τι γράφει και πως κλάιγεται η αρκουδίτσα. Ας πρόσεχε. Ας είχε το νου της να μην χτυπούσε τους ευεργέτες της.

Το τέλος μιας αρκούδας.

Ωραίος τρόπος για να μην μπορείς να ζητήσεις βοήθεια!
Ωραίος τρόπος να μην μπορείς να καταγγείλεις όσα γίνονται, όσα συμβαίνουν σ' εσένα και στα ζώα που δεν έχουν ανθρώπινη λαλιά να πουν "πονάω"! Κάθε μέρα και μια επίθεση. Κάθε είδους. Πότε να με ψάχνουν διάφοροι ύποπτοι... Πότε να δημοσιεύουν προσωπικά στοιχεία δικά μου και άλλων στο Διαδίκτυο. Πότε να ΄ρχονται για έλεγχο, διάφοροι κρατικοί υπάλληλοι σταλμένοι από Συλλόγους που δεν έχουν καμιά σχέση με μένα ή την περιοχή. Πότε άλλοι άγνωστοι Σύλλογοι να με βρίζουν, να λένε τερατώδη ψέματα για μένα, να με απειλούν, να απειλούν τα ζώα μου, τη ζωή μου. Πότε να μαθαίνω πως στέλνουν επιστολές σε βάρος μου με ανυπόστατες και ψευδείς καταγγελίες, πως υπογράφουν αηδίες με το όνομα μου, φτιάχνουν περίεργα blogs με τ' όνομα μου και δεν ενοχλείται κανείς, δεν συμμορφώνεται κανείς από κανέναν. Πότε να απειλούν αυτούς που παρουσιάζουν κείμενα μου με δίκες, πότε ν'αναφέρονται σ' εμένα σαν να είμαι τέρας, πότε να απαιτούν να κατεβάσουν κείμενα μου, πότε να σβήνονται κείμενα μου από χώρους φιλικούς στους εξαγωγείς, πότε να σαμποτάρουν όσους τους πάνε κόντρα... Απροειδοποίητα εχθές εμφανίστηκαν πάλι κρατικοί υπάλληλοι με καταγγελίες. Απροειδοποίητα κλειδώθηκε κι η αγαπημένη μου "arkouda", το blog μου, όπου γράφω περίπου ένα χρόνο και που τους τελευταίους μήνες μετέτρεψα σε "αποθήκη" άρθρων, σε ότι σχετίζονταν με τα ζώα, σε ένα αφιέρωμα. Ιστορικά, δίκες, θέματα για κακοποίηση, για πειράματα, λαθρεμπόριο κι ότι άλλο. Άρα? Κάτσε μέσα και μη μιλάς. Κάτσε μέσα και προστάτευε τα ζώα σου, γιατί θα στα πάρουμε. Αν βγεις να κάνεις καταγγελίες, κινδυνεύουν... Από μας, από το Κράτος που ξέρουμε να το χρησιμοποιούμε, από τους φίλους μας που δουλεύουν στο Δήμο, από τους δικηγόρους μας... Βραδάκι μου είπαν πως είδαν το τσούρμο, να αριβάρει στο Δημαρχείο. Ησύχασα τώρα! Όλα τα προβλήματα των αδέσποτων ζώων θα λυθούν...Κι εγώ? Απόμεινα ακριβώς σαν ένα ζώο. Μια Αρκούδα δίχως φωνή. Δίχως σπήλαιο. Είναι ώρα να πέσω σε χειμερία νάρκη?

Χάσαμε την arkouda! STOP!

Στα χαρακώματα υπουργείο και φιλοζωικά σωματεία.

Διαμαρτυρίες για εγκύκλιο του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης

Πόλεμος χαρακωμάτων έχει στηθεί ανάμεσα στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και στα φιλοζωικά σωματεία της χώρας αναφορικά με την εγκύκλιο που περιορίζει αριθμητικά τα οικόσιτα ζώα και θέτει όρους για τη μετακίνησή τους προς το εξωτερικό. Η εγκύκλιος, την οποία υπέγραψε ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κ. Κιλτίδης, ήρθε ως απόρροια, όπως υποστηρίζουν υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου, των αυξανόμενων καταγγελιών για παράνομο εμπόριο ζώων, τα οποία καταλήγουν είτε πειραματόζωα σε παράνομα πειράματα είτε θανατώνονται στη διάρκεια μακάβριων «παιχνιδιών». Οι φιλόζωοι, όμως, αντιδρούν θεωρώντας ότι τα μέτρα δεν προστατεύουν ουσιαστικά τα ζώα και κυρίως τα αδέσποτα, αλλά επιτείνουν το πρόβλημα, θέτοντας, παράλληλα, φραγμούς στο έργο των σωματείων.
Τι προβλέπει όμως η επίμαχη εγκύκλιος που πυροδότησε το πολεμικό κλίμα; Σύμφωνα με τις διατάξεις της, για να αποφευχθεί η παράνομη διακίνηση ζώων, κυρίως σκύλων και γατών, προς χώρες του εξωτερικού τίθεται εν πρώτοις όριο στον αριθμό των οικόσιτων ζώων. Ετσι, κάθε Ελληνας μπορεί να διατηρεί μέχρι δύο οικόσιτα ζώα συντροφιάς, σκύλους ή γάτες, και το κάθε ένα από αυτά πρέπει να φέρει ηλεκτρονική ταυτότητα αναγνώρισης. Στην ταυτότητα αυτή αναγράφεται υποχρεωτικά και το όνομα του ιδιοκτήτη, για να είναι δυνατή η ταυτοποίηση από τις κτηνιατρικές υπηρεσίες. Συνάμα, ο κάθε ταξιδιώτης μετακινείται προς το εξωτερικό υποχρεωτικά μόνο με τα δικά του ζώα, υπογράφοντας υπεύθυνη δήλωση επιστροφής του μαζί με αυτά.
Η ρύθμιση, όμως, που αποτελεί το μέγιστο σημείο τριβής είναι εκείνη που προβλέπει την απαγόρευση ιδιοκτησίας οικόσιτων ζώων από φιλοζωικό σωματείο. Κατά αυτόν τον τρόπο, όπως υποστηρίζουν ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων, ποινικοποιείται η όποια προσπάθεια προστασίας. Η κριτική τους επικεντρώνεται και στη διάταξη που αναθέτει την επιτήρηση των αδέσποτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. «Οι δήμοι δεν έχουν ούτε τις υποδομές, ούτε τα κονδύλια για να επιτελέσουν αυτό το έργο» επισημαίνει η φιλόζωος κυρία Ελένη Γερνά από τη Χαλκιδική.
Τα φιλοζωικά σωματεία αντιπαραθέτουν μια δική τους δέσμη μέτρων. Κατ' αρχάς, ζητείται η ηλεκτρονική σήμανση όλων των ζώων, οικόσιτων, όσων γεννιούνται σε εκτροφεία κτλ., από την ηλικία των έξι εβδομάδων, με ευθύνη των οικείων, κτηνιατρικών αρχών ή των τοπικών φιλοζωικών οργανώσεων. Στη συνέχεια προτείνεται η πλήρης ηλεκτρονική καταγραφή των πληθυσμών, διαδικασία που εφαρμόζεται στη Γερμανία. Η τοποθέτηση σήμανσης (μικροτσίπ) θα αποτρέπει το ενδεχόμενο εγκατάλειψης ή βάναυσου τραυματισμού, οδηγώντας απευθείας τις Αρχές στον τελευταίο καταχωρισμένο ιδιοκτήτη.
Μεγάλη σημασία δίνεται στη στείρωση. Προτείνεται η έκτακτη φορολόγηση των ιδιοκτητών, σε περίπτωση που δεν στειρώσουν, και η δημιουργία εγγράφου με πανευρωπαϊκή ισχύ, για την αδειοδότηση των κτηνιάτρων, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν αυτό το έργο. «Ως φιλόζωοι έχουμε μετακαλέσει κατά καιρούς κτηνιάτρους από την Ευρώπη για να στειρώσουν και συναντάμε αντιδράσεις ότι δεν είναι επιτρεπτό να το πράττουν όταν υπάρχουν έλληνες συνάδελφοί τους» υποστηρίζει η κυρία Γερνά. Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία, η πείρα των ελλήνων κτηνιάτρων στο θέμα αποδεικνύεται μικρή, είτε λόγω απροθυμίας είτε λόγω των μικρότερων, συγκριτικά, απολαβών που έχει μία πράξη τέτοιου χαρακτήρα.

Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Το ΒΗΜΑ, 31/08/2008

Και ποιος θα στεφτεί νικητής; Μα και βέβαια δε χωρά συζήτηση, ο κυρίαρχος λαός! Όπως πάντα.