Πίσω από τη Βουλή των Ελλήνων, μπροστά από το Προεδρικό Μέγαρο και παρουσία της Προεδρική φρουράς κοιμάμαι μια καθημερινή (φαίνεται από τη φορεσιά των ευζώνων) και ονειρεύομαι μια οικογένεια. Η ζωή στο δρόμο, στο κρύο και στον καύσωνα, στην πείνα και στην δίψα είναι τραγική. Τι κάνουν οι τριακόσιοι στη Βουλή που περνούν και με βλέπουν; Η θέση μου δεν είναι στον δρόμο. Αλλά ούτε και σε κυνοκομείο όπου θα με περιμένει η (ευ)θανάτωση θέλω να πάω. Να φροντίσουν οι φιλόζωοι να μην υπάρχουν αδέσποτα. Αλλά μήπως αν δεν υπάρχουμε πλέον εμείς δεν θα υπάρχει και λόγος ύπαρξης των φιλόζωων;
1 σχόλιο:
Λοιπόν κι'εγώ όταν κοιμάμαι ονειρέυομαι! Ονειρεύομαι να μην υπάρχουν αδέσποτα ζωάκια στους δρόμους,να μην αρρωσταίνω στην θέα
των δύστυχων αυτών πλασμάτων που εκλιπαρούν σιωπηλά για βοήθεια, να μην χρειάζεται να ξοδεύω από το υστέρημα μου για να σώσω ότι μπορώ και... δεν μπορώ.Ονειρεύομαι μια πραγματικά φιλόζωη κοινωνία που δεν παρατάει τα κατοικίδια της στο έλεος κάποιων πιό χαζών και ευαίσθητων, μια κοινωνία που συμβιώνει αρμονικά με το "βασίλειο των ζώων" δίνοντας τους ίσες ευκαιρίες σε αυτή την ζωή..Μια κοινωνία που δεν "φολιάζει",δεν κακοποιεί και δεν σκοτώνει με φρικτούς τρόπους ότι την ενοχλεί η της "περισεύει".
Ισως ονειρεύομαι πράγματα που ποτέ δεν θα ισχύσουν στη κοινωνία του σήμερα όπου αυτό το "ανώτερο όν" ο Ανθρωπος μόνο ανωτερότητα δεν έχει.
Η μνησικακία,η αλαζονεία,η εγωπάθεια, η αδιαφορία και τόσα άλλα ελατώματα,κυριαρχούν σε κάθε έκφανση της καθημερινής μας "αθλιότητας" !
Δημοσίευση σχολίου